Aslında birimiz hepimizin aynısı
Yemek yeriz, koşariz, ilkbaharda uçan son kelebeği dokunmaya çalışırız
Nefes alırız ancak
herkesin nefes verişi farklıdır
Kimi buğulu bir cama isim yazmaya çalışır
Kimi içine çektiği havanın acittiğini zamanla anlar
Ve derin bir iç çekişle gelen bir anı
Insanın içine gizlediği bahçesinde kuruyan ilk masum güldür
Içinde yaşatır dışında ki göremediklerini
Belkide hepimiz birbirmizin kalbindekini yaşatiyoruz
Farklı duygularda farklı bedenden süzülen gözyaşlarıyla
Ah be köhne hayaller Değişmez mı bu alin yazısı
Geri getirsin götürdüklerini ölüm zanlısı
23/12/2018
Vuslattaki Mabudem 3
Emir HELVACIOĞLU
