The Last Pale:Devrim

Yolculuk...

Enzio panik halindeydi...

-Bak Jason insanlığın sana ihtiyacı var sen gitmelisin...

-Anlamadım ne demek oluyor bu..??

-İnsanlık için kendini kurtarmalısın...

-Bunu yapamam Enzio kazanabiliriz !

-Aşağıda bir çok  askerim sırf sen insanlığa doğru olan yolu göster diye kendini feda ediyor !

-Gidip onlara yardım edelim öyleyse !

-Hayır evlat onlara ben yardım edeceğim sen Washington'a gidiyorsun !

-Bunu benden isteme dostlarımı yalnız bırakamam...

Arkamda cama yaklaşıp aşağıya baktı...Sonra yanıma geldi ve konuşmaya başladı...

-Öyleyse bunu komutanın olarak sana emrediyorum asker !

-Lütfen bunu yapma Enzio sizi bırakamam !

Enzio bir anda beni camdan aşağıya itti...Öleceğimi sanmıştım ama bir göle düştüm...Yüzerek gölden çıktım ve tepeye doğru baktım...Enzio bana bakarak;

-"Bir gün bunun için bana teşekkür edeceksin evlat...Ben yıllar önce bir dostumun ölümüne tanıklık ettim ve bunun ikinci kez olmasına izin vermeyeceğim..."dedi.

Çaresizce yola koyuldum...Uzun yollar gitmeliydim çünkü Washington bizim olduğumuz yere fazla uzaktaydı ve benim aracım yoktu...

Dostlarımın çatışma seslerini duyuyordum...Bu berbat birşeydi...

En kısa sürede kendime bir ev bulmalıydım...

Uzun bir süre yürüdüm...

Arkamdan bir ses duymuştum tatlı ve güzel bir sesti...

-Hey ahmak ben olmadan nereye gidiyorsun sen ?

Arkamı döndüğümde çok mutlu olmuştum...

-Kristen seni gördüğüme çok sevindim !

-Bende öyle...

-Seni Enzio ve askleri ile çatışmadasın sanıyordum...

-Hayır burdayım ve seninle geliyorum...

-Pekala o zaman yola koyulalım...

-Bekle bir dakika küçük bir işim var...

Silahını cebinden çıkardı ve bana doğrulttu...Kendimi hemen yere attım...Ayağa kalktığımda arkamda ölü bir gezici gördüm...

-Beni öldüreceksin sandım...

-Kurtarmasaydım öyle olacaktı...

-Hadi gidelim...

-Pekala...

Yolculuğun devamında bir ev bulmuştuk...İçine girdik ve yerleşmeye başladık...

Kristen güzel bir kızdı...Sanırım ona yavaş yavaş aşık oluyordum...

-Hey Jason...

-Söyle Kristen...

-Yanına yatabilirmiyim ?

-Pekala...

Yanımda yatıyordu bedeni sıcacıktı...

Ona arkasından sıkıca sarıldım...

Bana doğru döndü ve öpüşmeye başladık...

Kucağıma çıkmıştı...

-Seni seviyorum Kristen...

-Bende seni seviyorum Jason...

Uzun zaman sonra bir kadınla tekrar birlikte olmuştum...Bu çok hoş bir histi...

Sanırım artık bu güzel hissi unutmuştum...

Emin değildim onunla olmaya hazırmıydım bilmiyordum...

Emin olduğum tek bir şey vardı...

Artık korumam gereken bir kız arkadaşım vardı...