လူတစ္ေယာက္ကို ရင္ထဲထည့္ၿပီး မုန္းေနမယ့္အစား
သူ႔ရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈကို လစ္လ်ဴရႈလိုက္ျခင္းက
အဲ့ဒီလူကို ပိုမိုနာက်င္ေစသည္ ။
●●●●●●●●●●●●
ေဆးရံုမွ ဆင္းလာခ်ိန္ကစၿပီး လူေသတစ္ေယာက္လို ေနထိုင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လာခဲ့သည္ ။
သူ႔အေပၚ ကိုယ့္အမုန္းတရားေတြ မမ်ားေလေအာင္
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ ႏွိပ္စက္မႈမရွိေလေအာင္
ငါဟာ အသက္မရွိသူ , သူလဲ အသက္မရွိသူ လို႔ ေတြးေတာကာျဖင့္
သူထမင္းေကြ်းရင္ စားလိုက္သည္ ။
အေပါ့အေလးခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ေတာ့ အလိုက္တသိေျဖရွင္းသည္ ။
ညတိုင္း ညတိုင္း ကိုယ့္အေပၚသူ႔ရဲ႕စိတ္ရိုင္းေတြကို
ဒူးေထာက္ၿပီးေတာင္းပန္မေနေတာ့ဘဲ
ၿငိမ္ေနဖို႔ပဲ ေတြးထားသည္ ။
သို႔ေသာ္ ေဆးရံုမွဆင္းလာခ်ိန္တည္းက
သူ မိမိအေပၚ မက်ဴးလြန္ခဲ့ေပ။
ေျပာင္းလဲသြားသည္မွာ
မိမိတင္မက သူ ေရာထင္ပါသည္ ။
" လက္သည္းေတြရွည္ေနၿပီ "
ဝရံတာတြင္ ေလေကာင္းေလသန္႔ရႈရႈိက္ရင္း ထိုင္ေနစဥ္ လက္သည္းညႇပ္ကေလးယူလာၿပီး
မိမိအနား ေရာက္လာေသာသူ
" မင္းကိုယ္တိုင္ ညႇပ္ခ်င္လား ? ကိုယ္ညႇပ္ေပးရမလား ? "
သူ႔ကိုဆို စကားတစ္ခြန္းေတာင္ျပန္မေျပာခ်င္သလို သူ႔မ်က္ႏွာကိုလဲ မျမင္ခ်င္ေပ ။
ဒါ့ေၾကာင့္ သူႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ပဲ လက္ေခ်ာင္းမ်ားအား ကားေပးၿပီး သူ႔အနားသို႔ ထိုးေပးလိုက္သည္ ။
Baekhyun ရဲ႕ လက္ထိပ္မ်ားဟာ နီရဲေနၿပီး လက္ဖဝါးေလးမွာ ႏူးညံ့လွသည္ ။
လက္ေခ်ာင္းေလးကိုေတာင္ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးမႈမွာ တစ္သိမ့္သိမ့္ျဖင့္ ျဖစ္ရသည္ ။
လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကို ႏူးညံ့စြာ ကိုင္ထားရင္း သူ႔မ်က္ႏွာေလး ေမာ္ဖူးမိေတာ့ သူေလးက ကြ်န္ေတာ့္ကို မ်က္ႏွာလႊဲထားေလရဲ႕ ~
ဒီလူဆိုးႀကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို မင္းေလးက မျမင္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို မုန္းေနၿပီလားကြာ
