PANSAMANTALA (ViceJack)

Capítulo Veintidos - Gift & Revelations

Vice's POV

Iniabot ko naman yung bigay nyang di ko alam kung ano mula sa cabinet na pinaglagyan ko dati.

May alikabok pa ang ibabaw nito.

Nakabalot sa blangkong papel.

Tumabi ako muli kay Jaki at binuksan iyon

Hindi ko pinilas yung pinaglagyan nya dahil may sulat kamay nya iyon.

"Alam mo I started to forget his voice." Sabi ko sa kanya.

"Siya yung mas kumakanta sa amin pero simula nun parang ayaw ko marinig yung boses nya." I chuckled.

"Gago ko no? Ako lang yata yung ganun e."

"Bakit di mo na pinakinggan mga kanta nya sure naman akong meron kang copies nun."
Sabi naman nya

"Kasi parang gusto ko nalang sumunod sa kanya kapag naririnig ko yun. Hanggang sa di ko na alam. Naisip ko na nasaktan ko na pamilya ko. Sasaktan ko pa ba sila ulit?"

Tumango tango naman siya.

"Basta promise ko sa'yo. Andito lang ako. Always!" Masigla pa nyang bati at yumakap pa sa akin.

"Totoo? Promise?" Pagsisiguro ko pa kunwari.

"Promise. Kahit anong mangyari, kahit sinong dumating, kahit masaktan man ako, masasaktan man ako, basta maging masaya ka lang.. nandito lang ako. Kasi ganun yung ginawa mo.” sobrang natouch ako sa sinabi nya na 'yon. Kahit di ko alam kung san galing yung iba doon.

"Thank you, Jaki."

"No. Thank you. Kasi mas ikaw yung madalas nasa tabi ko kapag kailangan ko ng iintindi sa akin kahit di ko iniintindi yung mga sinasabi. Hehe." Natawa naman ako sa pagiging sobrang honest nya.

"Minsan nga kahit di kailangan e. Joke!"

Pagbibiro nya.

"Umuwi ka na nga." Biro ko pabalik sa kanya at bumitaw sa pagyakap sa kanya.

"Joke lang ito naman masyadong ano..." sabi nya habang sinisiksik pa ang sarili sa akin.

"Ano?" Paghahamon ko pa na ituloy kung ano man yung gusto nya sabihin.

"Gwapo. Masyado kang gwapo, Vice." Kinurot nya pa yung magbilang pisngi ko. Kaya't nilapag ko muna sa tabi ko yung manipis na box na bigay ni Miguel.

"Huy! Alalay sa damdamin!" Sabi ko habang pinipigilan siyang mangurot pa lalo.

"Napakakapal talaga ng pagmumukha mo nakuuu!!! Nakakagigil!" Lalo nya naman ako pinanggigilan kaya napaiwas ako hanggang sa mapahiga na ko.

"Aray! Jaki masakit na!" Reklamo ko.

Natigilan naman kami pareho dahil sa pwesto namin. Nasa gilid ko sya pero masyado na yatang malapit yung mukha nya.

Her cheeks turns to red.

Di ko mapigilan matawa dahil doon.

Kaya't hinampas nya naman ako.

"Alam mo maganda ka, mapanakit ka lang."
Sabi ko gabang sinasalag ang kanyang ga hampas. Pati unan.

"Ahh gusto mo yan ahhh!"