HMCYPCMH (ON HOLD)

Chapter Eight: Lunch Date

Jeddah’s Point of View

“Kasi hiningi niya kanina ang permiso ko para ligawan ka and I said yes para naman magka-nobyo ka na...” kuya Jeru said.

“What?!” I unconsciously raised my voice at kuya because of his statement. Para na rin akong umoo kay Vash kung ganoon.

“Why? What’s the matter? He’s good-looking like his’ friends and I think he’s a good person too, so bakit naman hindi? For your information bunso bihira na sa mga lalaki at your age ang nagpapaalam pa sa pamilya ng babae kapag gusto nilang manligaw.” he said.

Tumahimik na lamang ako dahil ayaw ko nang makipagtalo pa sa kuya ko. Paano na Jeddah? Natulog na lamang ako. Since nakakain na naman ako kanina, pwede ko nang idiretso ang tulog ko, I need rest, so bad. Sigurado naman ako na bubuhatin na lamang ako ni kuya papunta sa kwarto ko mamaya.

I was awaken by my alarm clock that says its’s already four thirty, sanay na akong gumising ng ganito kaaga dahil alas-sais pa lamang ay nasa school na kami ni Jez. Napansin ko naman na nakapantulog ako, siguro’y pinapalitan ako ni kuya kay Manang Reena para komportable ang tulog ko. Sweet. I took a bath and fixed my things.

Maya-maya lang ay may kumatok na sa pinto, I’m sure that it’s kuya.

“Bunso, sabayan mo namang mag-breakfast ang gwapo mong kuya.” yaya niya sa akin matapos niyang buksan ang pinto. “Ako ang nagluto ng breakfast kaya dapat kumain ka ng marami.” he said.

Napangiti naman ako sa sweetness ng kuya kong gwapo ‘kuno’. Nahawa na siguro ito kay Alec sa kahanginan. *roll eyes*

“Opo kuya kong napakagwapo, susunod na ako, aayusin ko lang 'tong mga gamit ko.” I said to kuya with a smile.

Habang nasa hagdanan pa lamang kami ay ibinibida na sa akin ni kuya ang mga niluto niyang breakfast, nakakapagtaka tuloy kung ano ang niluto niya at grabe siya kung magyabang.

“Bunso, magugulat ka sa niluto ko. Sarap nga eh, for sure mapaparami kain mo.” pagyayabang pa niya. Nalala kong Thursday nga pala ngayon, day-off ni kuya kaya may bonding time kami later.

Nagutom tuloy ako bigla, feeling ko mga tipo ng sisig o kaya adobo ang niluto ni kuya. Mukhang mapapasarap yata kain ko nito ah. I wish it’s adobo because it’s my favorite.

“Ano bang niluto mo kuya?” tanong ko sa kanya. 

“Fried rice, fried hotdog, at tsaka fried chicken.” sagot niya habang nakangiti ng malapad.

Napanganga naman ako, grabe kung makapagyabang ang loko, eh prito lang naman pala ang niluto. Duh. But I appreciate my kuya’s effort, in all fairness.

After we ate our breakfast ay nagpahatid na ako sa school. Nakita ko agad ang nakaupong bulto ni Jez sa fountain area. Aba’t maaga yata siya ngayon. Inspired eh?

“Hoy babae! Nagawa mo ba ang challenge ko?” I asked her. Hindi ko pwedeng kalimutan iyon, I want to know what happened if ever she already did the same challenge na nagpahamak sa mapayapa kong buhay. Oh my peaceful life! Hindi na yata kita makakamtan.