SH.9

480 29 8
                                    

Dizlerimden aşağısını yatağımdan sarkıtmış tavanımı seyrediyordum. Olanları düşünmeden duramıyordum,düşüncelerim kafamda taht kurmuştu.Her şeyi geçmiştim de bu içimdeki, aklımdaki en önemlisi de kalbimdeki acı neydi? Dindiremiyordum onu. Düşünmek istemesemde o acı tetikliyordu ve kendimi yine düşünürken buluyordum. Sahi bu kadarda her şeyi umursamayan ben neden aklımdan çıkartamıyordum. Düşüncelerimi bir kenara postalayıp hazırlanmaya başladım sahi o iğrenç manzarayı görmemin üzerinden uzun bir zaman geçti ve onu ozamandan beri görmüyorum hoş istememde ama bir yanım deli gibi onu arıyo ablasıyla arkadaş olmamın sunduğu avantaj ile yurtdışına çıktığını öğrendim bana tercih ettiği sevgilisiyle yaz tatili için ayarladıkları bir turdur herhalde geçen zamanda kendimi derslerime ve çokta olmayan arkadaşlarıma adadım abimler onlar benim bu durumumdan son derece rahatsız her seferinde konuşmayı denediler ama ben konuşucak bir şey olmadığını derslerimin yoğunluğundan olduğunu söyleyerek geçiştirdim Her neyse hazırlanmam bitince aşağıya indim yılbaşı olduğu için abimlerle birlikte dışarıda yemeğe çıkıcaz ne ironi ama mutsuzluğumu yapmacık bir gülümsemeyle saklamaya çalışmak.

Salonda hazırlanmış 3 meteor abilerime baktım "ben hazırım" dedim ve hep birlikte evden çıktık

Geldiğimiz restoran oldukça şık bir yerdi yılbaşı için özel hazırlanmış sahne göz alıcıydı her yer ışıl ışıl kırmızının yoğun olduğu süslerle dekore edilmişti süslenmiş büyük yılbaşı ağacının hemen yanında bizim için hazırlanmış masaya doğru ilerledim.

Sohbetler,canlı müzik,müziğe eşlik eden insanlar oldukça eğleniyo olmalıydılar pek eğlenmesemde eğlenmeye çalışarak bende abimlere katılıyordum bir süre sonra tuvalete gitme ihtiyacı duydum "izninizle ben bi lavaboya kadar gidiyorum" abimlerden onay aldıktan sonra masadan uzaklaştım.

İşimi hallettikten sonra masaya geri dönmek için yeltendim masa görüş alanıma girdiğinde olduğum yerde kalakaldım ordaydı bütün ihtişamıyla yakışıklılıyla abimlerin hemen karşısında ablalarıyla birlikte vazgeçemediğim adam karşımda duruyodu bir yanım gidip sarılmak istesede diğer yanım o günü hatırlattı yanlız değildi ablaları ve yanında oldukça güzel benimle aynı yaşlarda görünen bir kız vardı samimiydiler ama bu kız o gün ki kız değildi anlaşılan feyzullah beyimiz ondanda memnun olamamış ve yeni birini bulmuş daha fazla burda dikilemiyceğimi aklıma getirerek sahte gülümsememi yüzüme yerleştirdim ve yanlarına ilerledim tanıdığım 3 ablasına selam verdikten sonra o ve yanındaki kıza döndüm "hoşgeldiniz" uzattığım elim ve gözlerimin arasında gidip gelen gözlerine kapılmamak için kendimi zor tutuyodum sonunda elimi tutarak" hoşbulduk" dedi yüzündeki ifade özlem miydi? yada pişmanlık ne olduğunu pek anlamasamda umursamadan kıza döndüm "sizde hoşgeldiniz ben su" oda elini uzatarak
"Memnun oldum bende aylin" yapmacık olduğu belli olan bir şekilde gülümseyip yerime geçtim tam karşımdaydı ama ben ona dokunamıyordum çünkü o artık başkasına ait di.

Gözlerim sahneye çevrildiğinde arası görmeyi hiç beklemiyordum şaşkınlıkla ona bakmaya devam ettim oda beni fark edince bana doğru gelmeye başladı "su seni gördüğüme çok sevindim" sarılışına karşılık vererek " bende seni gördüğüme çok sevindim...ve şaşırdım" ufak bi gülüşmeden sonra anlamayan gözlerle bize bakan abilerime arası tanıttım aras okuldan bi arkadaşımdı müzikle ilgilendiğini biliyodum ama böyle yerlerde sahne aldığını yeni öğrenmiştim istemeden bakışlarım feyzullaha kaydı öfkeli gibi bi hali vardı arasla bi ilgisi olamazdı dimi ona neydi ki yine umursamamaya çalışarak arasa döndüm "sende bize bi şarkı söylemek istermisin" sesim pek iyi olmasada güzeldi ama burda söyliyebilirmiydim pek sanmıyorum "bu kalabalıktamı" " evet suu hadi bende eşlik edicem söz" abimlere baktım "abiii " dediğimde yavuz abim olumlu anlamda kafasını salladı heyecanla arasın arkasından sahneye yöneldim.

sevilmeyi hissetmekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin