Tesadüflerin olduğu bu dünyada, aşkı tesadüfen bulmak çok da garip değildi. Ne de olsa hayat tesadüflerle doludur. Nefes ve Ece'nin hayatında böyleydi. Onların hayatı hep tesadüflerle donatılmıştı. Tesadüfen arkadaş olmaları, tesadüfen aşkı bulmalar...
"Seni gökteki yıldızlara benzetiyorum. Onlar kadar etkileyici, onlar kadar çekici ve güzelsin. Aranızdaki tek fark var; onlar milyonlarca sen ise bir tanesin"
Er: Selam!
N:Eren? Senin burada ne işin var?
Er: Bensiz parti yapmazsınız değil mi?
Silahını çıkardı. Asiye abla ve diğerleri salondaydı. Kimse görmüyordu. Asiye ablanın bağırmasıyla irkildim.
A: Gız Nifes! Ha bunları ayıttum.
N: T-Tamam Asiye abla.
Si: Nefes kim gelmiş?
N: Önemsiz biri.
Hemen geçiştirdim am nafileydi. Hepsi kapıya doğru geldi. Silahı görünce şok oldular. Tahir yanıma geldi ve sımsıkıca eli tuttu.
T: Sen ne yüzle geliyorsun?
Er: Sizinle uğraşamam. Ece?
E: Ne istiyorsun Allah'ın belası?
Er: Seni!
Ç: Bok alırsın.
Demesiyle Eren sinirlenmişti. Tetiği çekti. Tam vuracakken ani bir hareketle silahı havaya doğru ateş ettirdim. Ve dizimle silahı yere düşürdüm.
