SEVMEK VE ÖLÜM |NEFTAH| |TAMAMLANDI|

16.Bölüm

"Dün akşam yine seni düşündüm birşey tıkandı boğazıma ağlayamadım ölü mü yoksa sensizlik mi korkuttu ayırt edemedim çünkü farkı yoktu "ÖLÜM SENSİZLİKSE SENSİZLİK ZATEN ÖLÜMDÜ"

YAZARDAN ( BENDEN)

B: Nefes... Ya ben nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum.

T: Berrak söylesene Nefes'e ne oldu?

B: Maalesef Nefes hayatını kaybetti. Elimizden geleni yaptık ama kurtaramadık. BAŞIMIZ SAĞOLSUN!

T: HAYIR, HAYIR BENİM NEFESİM ÖLMEDİ! O YAŞIYOR! SİZ YALAN SÖYLÜYORSUNUZ! NEFES!

Herkes şoktaydı. Sevdikleri, canı gibi korudukları Nefes yoktu artık. Anne ve babasının yanına gitmişti.

Hiç kimse nefes alamıyordu. Çünkü alacakları nefes şu anda bu dünyadan göç etmişti.

Perişan haldeydi genç adam. Sevdiğini kaybetme acısını yaşıyordu. Onu orada bıraktı diye kendine kızıyordu bir yanı. Ama yapacak bir şeyi yoktu.

Ameliyat kapısı açıldı ve beyaz örtülü bir genç kadın çıktı. Genç adam doğruldu ve yanına gitti. Örtüyü açtı. Sevdiği kadına son bir kez baktı.

Ölmemiştir umuduyla direndi. Çünkü bırakmazdı sevdiği kadın onu.

Ne olursa olsun beraber yaşlanacak ve beraber öleceklerdi. Elini mosmor olan dudağında gezdirdi.

Soğuyan elini son bir kez tuttu. Böyle olsun istemezdi. Genç adam ve genç kadın beraber öleceklerdi. Ama olmadı. Bir şekilde kader onları ayırmıştı. Şimdi ne olacaktı.

Kadın gitti.
Adam bitti.

Kadının elini son kez öptü ve elini yavaşça bıraktı. Eli düşmüştü. Adam duvara yaslandı ve ağlamaya başladı.

Herkes bu durumdan etkilenmişti. Kadının gitmesiyle yıkılan adam ayağa nasıl kalkacaktı? Belki çok hata yaptı.

Belki çok üzdü. Ama kendini zamanla affettirecekti genç adam genç kadın ölmeseydi.

Bir yanı ölmedi. Diğer yanı öldü diyordu. Adam hangisini dinleyecekti ki. Son bir kez gidişini izledi. Sonra herkese baktı.

Adam onları gördükçe içi gidiyor muydu? EVET! Çünkü her şey onun yüzünden olmuştu.

Mercan'ın onu istemesiyle her şey başlamıştı. Daha fazla dayanamayan genç adam kendini hastaneden attı.

Arabaya bindi ve Galata Kulesine gitti. Kadının söylediği söz aklına gelmişti. 'Tahir her Galata kulesine geldiğimde sevgilileri görürdüm. Sonra kendime söz verdim. Eğer bir gün sevgilim olursa onu buraya getirecektim. Şimdi o sözü tutuyorum.' Bu sözü çok düşündü genç adam. İlkiydi.

Genç kadının hayatına kimse girmemişti çünkü. Genç adam mutlu olmuştu. Galata kulesinin önünde durup ağlamaya başladı.

Herkes ne oldu diye sorduğunda Sevdiğim öldü abi diyordu. Acı bir durumdu onun için. Ama dik durmalıydı.

Çünkü genç kadın onu bu halde görse çok konuşurdu. Adam yavaşça doğruldu ve hastaneye gitti.