Kirli sakallı 40 yaşlarındaki adamdan kendimi kurtarmaya çalışırken az önceki kız etrafta yoktu. Korkuyla gerildim.
Bir erkek sesi "Dur." dediğinde oraya doğru baktım, pis adamlardan biri kolumu tutan adamı uyarmıştı.
Kolumu tutan adam ona baktı. "Ne?" dedi şaşkınlıkla. Diğer adam "Kardeş başına bela alma bırak birazdan Feyyaz da birazdan gelir zaten, uyarır herkesi." aralarında bir bakış geçtikten sorma adam iğrenç ellerini üzerimden çekti. Ne olmuştu şimdi? Feyyaz buradaki kontrolcülerden biriydi, ağası gibi bir şeydi işte. Pis adamın bakışları üzerimde gezindi" Neden Hasan? Hayırdır noluyor onun malı mı bilelim ona göre.."
Onun malı mı..
Daha fazla susamadım, dayanamadım. Zorla tutulmanın yanı sıra artık mal olmak fazlasıyla sinirime dokunmuştu. Elim birden adamın yanağına sertçe çarptığında ona tokat attığımı anlamam uzun sürmedi. Bir gerginlik parmak uçlarımdan tüm vücuduma yayılırken karşımdaki adam elini yanağına koyarak gözlerime büyük bir öfkeyle baktı ve dişlerinin arasından fısıldadı. "Kaltak orospu.."
Korkuyla bir adım gerileyecekken adam bana öyle bir tokat geçirdi ki yanağımı hissetmedim, hissedemedim. Yere devrildim, karnıma tekme attı defalarca. Ağzıma doğru bir tane attı,
"Haddini bil seni fahişe!"
Ağzım kanıyordu, karnım acıyordu yerde bükülüverdim. Adam belki de devam edecekti ama Hasan denilen adam geri çekmişti onu. O büyük salon aniden boşaldı, kimse gelmeden ayağa kalkmaya çalıştım ama o kadar çok ağrılarım ve acılarım vardı ki bunu yapmak çok zordu.
İnleyerek biraz da olsa doğruldum ve ellerimle destek alarak ayağa kalktım. Bir yandan karnımı tutuyordum ve eğik duruyordum. Birkaç sarsak adımın ardından koridora çıktığımda duvarlara tutunarak ilerlemeye başladım. Her adımda düşecek gibi oluyordum, başım dönüyordu fazlasıyla da midem bulanıyordu. Gözlerim de bulanıklaşmaya başlamışken koridorun ilerisine ve bana ait odaya gözlerimi çevirdim. Odanın yanında birisi dikiliyordu ama gözlerim bulanık gördüğünden kim olduğunu göremiyordum. Umurumda da değildi açıkçası, birisi daha beni kolumdan tutup götürürse muhtemelen dayanamaz bayılırdım ellerinde.
Bacaklarım daha odanın önüne gelemeden yıkıldığında duvarlara tutunmaya çalıştım. Öyle güçsüzleşmiştim ki dakikalar içinde. Kolumda bir el hissettim. "Kalk." dedi sakin bir tonda. İşte o an tam kalkacakken devrildim yere. Başım bir yere çarpmıştı aniden, yavaş yavaş uyuşuyordum. Etrafımı duyuyor hissediyor ama kendimi oynatamıyordum. Kolumdan tutulduğunu hissettim, sıkıca kavrandım. Kolumu omuzlarına attı, kocaman eli belimde beni ona sabitliyordu. Yürüdük, yürüdüm. Kapı açıldı, saniyeler içinde soğuk ve bir hayli yumuşak olan yatakla buluştu bedenim. Bir inleme dökülüverdi dudaklarımdan; kaşlarım çatıldı.
Beni yatakta biraz daha geriye çekerek kafamın altına yastığı getirdi. Birden yanağımda bir ıslaklık hissettim, sonra ağladığımı farkettim. Birkaç dakika içinde ise tamamen bilincim kapandı, bir uykuya teslim oldum.
