Part 11

271 28 16
                                    

Πολλά συναισθήματα περνάνε από το πρόσωπο του.Πρώτα βλεπω ένα ντροπαλό χαμόγελο να εμφανίζεται στο πρόσωπο του  αλλα γρήγορα ανοιγοκλείνει τα μάτια του και με κοιτάζει ανέκφραστος.Έπειτα παίρνει το γνωστό του κάνω-πως-τίποτα-δεν-με-νοιάζει- ύφος του.

"Με ακολουθείς;",ρωτάει με το ψεύτικο χαμόγελο το και νιώθω ένα τσίμπημα στο στήθος.

"Το ίδιο αναρωτιέμαι και εγώ.",φωνάζω για να ακουστώ από την δυνατή μουσική.Στέκομαι για λίγο ακίνητη κοιτάζοντας γύρω μου και έπειτα το φόρεμα μου ενώ ο Νέιθαν με παρατηρεί.

"Όλα καλά;",ρωτάει με αληθινό ενδιαφέρον φέρνοντας το χέρι του στον ώμο μου αλλά το τραβάει κατευθείαν.

"Ναι!Είμαι εδώ με ένα φίλο μου.",αναφωνώ αλλα κουνάω το κεφάλι μου αρνητικά απαντώντας στην ερώτηση του.

Αυτός καταλαβαίνει.

"Καλά να περάσεις!Τα λέμε",φωνάζει αλλά δεν κουνιέται και με κοιτάζει τρομαγμένος.Εγώ πλησιάζω πολύ κοντά στο πρόσωπο του και του κάνω νόημα να σκύψει.Αυτός το κάνει και φέρνω το στόμα μου στο αυτί του.

"Στυλό.",ψιθυρίζω όσο πιο σιγά μπορώ αλλα με ακούει.

Βάζει το χέρι του στην τσέπη του και βγάζει έναν μαύρο μαρκαδόρο από μέσα.

Παίρνω την παλάμη του στα χέρια μου και σημειώνω.

"Μας ακούνε.Μπορείς να αποσυνδέσεις ένα μικρόφωνο;".

Θυμάμαι πόσο γρήγορα άνοιξε το βραχιόλι εντοπισμού και πόσο σίγουρος ήταν γι αυτό που έκανε.

Με κοιτάζει από πάνω μέχρι κάτω και γράφει στο χέρι του.

"Που είναι;"

Δείχνω το φόρεμα μου και ανασηκώνω τους ώμους μου.Αυτός ανοίγει διάπλατα τα μάτια του καταπνίγοντας ένα γέλιο και με τραβάει από το χέρι.

Με οδηγεί μπροστά από τις τουαλέτες και σταματάω απότομα.Ο Νέιθαν στριφογυρίζει τα μάτια του και με σπρώχνει.Μου κάνει νόημα να κάτσω ακίνητη ενώ κοιτάζει προσεχτικά το φόρεμα μου.

Στις τουαλέτες δεν ακούγεται δυνατά η μουσική και φοβάμαι μην κινήσω υποψίες έτσι κάνω νόημα στον Νέιθαν να μην μιλήσει και φωνάζω.

"Κόουλ είμαι στις τουαλέτες.Θα προτιμούσα να μην άκουγες τώρα αλλά ξέρω πως θα το κάνεις....αυτά."

Ο Νέιθαν με κοιτάζει με νόημα όταν ακούει το όνομα Κόουλ αλλά δεν δίνω σημασία.Αυτός έρχεται πιο κοντά μου και κοιτάζει το φόρεμα.Έπειτα βγάζει το μπουφάν του και μου το δίνει δείχνοντας μου την πόρτα μιας τουαλέτας και το φόρεμα.

Οράματα Καταστροφής Where stories live. Discover now