Hm... Czyli wyrażenie idealnie oddające to, co robię i jak czuję się teraz w tej konkretnej chwili. Leżę i w samotności rozmyślam. Tyle pytań w głowie. Tyle wspomnień, pięknych lub tragicznych, jednakże w tym momencie wszystkie bolą mnie tak samo. Wszystkie ranią. Czasem chciałoby się nie myśleć. Wyłączyć myślenie. Mieć spokój. Ale... Mi osobiście coraz bardziej wydaje się, że to nierealne. Niewykonalne. Szczęście i spokój... Dla mnie to coś, czego nigdy nie zaznam. Może nie zasługuje. A może wręcz przeciwnie, może to świat jest dla mnie okrutny? A może to po mojej stronie właśnie leży wina za to wszystko przez co teraz muszę przechodzić? Co by było, gdyby... Gdyby dało się cofnąć czas... Zacząć od nowa... Czy byłoby lepiej? Czy udało by się cokolwiek naprawić? Co by wtedy było... Hm...
