《3. Friends 》

31 5 2
                                    

♡ Anne-Marie - Friends ♡

Het was een heel gezellige avond, maar natuurlijk is er een eind aan gekomen. Ik neem uitbundig afscheid van Noeh nadat we ook onze nummers uitgewisseld hebben. Het opruimwerk moet ook nog gedaan worden, iets dat ons letterlijk 4 uur kost. Het verbaast me dan ook niet dat ik stikkapot ben.

'Ik ben weg!' zeg ik tegen mijn ouders.

Snel poets ik mijn tanden en trek mijn pyjama aan. Blij kruip ik mijn bed: ik heb letterlijk heel de avond gewacht op dit moment.

Mijn ogen vallen bijna toe,maar zoals bijna altijd is er iemand die het komt verpesten: Selma

'Oké Myriam, ik wil je iets vertellen van zus tot zus.'.

Droog kijk ik haar en ik houd me in om haar niet uit mijn kamer te schoppen. Mag ik haar er tenminste aan herinneren dat het 4 uur is en dat mensen willen slapen?

'Kan het niet tot morgen wachten?'

Hevig schudt ze haar hoofd en ik zie volgens mij zelfs tranen opkomen.

'Goed, kom erbij.'

Ze komt naast me liggen zoals we vroeger ook altijd deden. Sinds Selma naar de universiteit is doen we veel minder dingen samen.

 In ieder geval, back to the story...

'Kijk, ik heb overmorgen een date.'

Ondanks dat ze het doodserieus vertelt, kan ik niet anders dan hard lachen.

'Selma, sis, wie wil jou nu daten? Vertel, heb je die jongen behekst ofzo?'

Ze slaat haar armen over elkaar en geeft me die typische grote zus blik.

Meteen houd ik op met lachen en luister weer aandachtig.

'Als ik vertel wie, beloof je dan om me niet te slaan? En ook om niets te zeggen tegen mama en papa.'

'Ik zeg het sowieso niet tegen mama en papa, maar dat eerste... Ik kan je geen garantie geven. Probeer maar.'

Ik zweer het, ik plas bijna in mijn broek van nieuwsgierigheid.

'Wel, mijn date is dus Benjamin Roux.'

Alsof ik net een spook heb gezien, staar ik haar dom aan.

'W-wat?' vraag ik nogmaals, hopend dat ze me gaat uitlachen en dat het weer een domme mop is.

Helaas doet ze dat niet, ze wordt helemaal rood en pinkt een traantje weg.

'Niet te geloven.', zeg ik tegen mezelf, 'wat is er mis met mijn zus.'

'Myriam, hij is anders dan zijn ouders! Hij is gewoon lief en normaal.'

'Ohja tuurlijk! Hij heeft er alleen voor gezorgd dat jij je gesprek met die leraar van de universiteit gemist hebt, hij heeft je een gebroken arm bezorgd, MOET IK NOG VERDER GAAN?'

Ze krimpt ineen waardoor ik me weer schuldig voel.

'Het spijt me.', verontschuldig ik me en trek haar in een knuffel, ' als jij er gelukkig van wordt dan ga je toch gewoon?'

We praten nog over de date en wat ze moet aantrekken. Blijkbaar gaan ze naar de film en daarna ergens eten. Ze kan gewoon niet ophouden over hem. Ergens is het wel schattig, maar ik snap niet dat het nu per se een Roux moest zijn. We hebben zoveel andere leuke jongens in de buurt.

'Hallo, Myriam luister je nog?'

'Jaja, alleen ben ik wel moe.' geef ik eerlijk toe.

'Sorry! Ik praat weer teveel.' ,zegt ze schaapachtig,' vind je het erg als ik hier blijf slapen?'

Ik onderdruk een geeuw en mompel dat ze zeker welkom is.

Ze neemt één van mijn reserve-kussens en gaat naast me liggen.

Nu is het eindelijk muisstil en natuurlijk kan ik opeens niet meer slapen.

'Psst Selma' fluister ik

'Jaaa' fluistert ze terug.

'Ik kan niet meer slapen.'

Ze begint te lachen en samen krijgen we de slappe lach. Om kwart na vier s'ochtends. Perfecte timing.

Na een halfuur liggen we nog steeds te praten over nutteloze dingen en zetten we een film op. De vorige keer dat we samen film hebben gekeken heb ik gekozen dus nu is het haar beurt.

'LETTERS TO JULIET!' gilt/fluistert ze.

'Ssst straks worden ze wakker, sukkel!' sis ik naar haar.

Ze haalt haar schouders op en start de film. Even serieus, het is echt een schattig verhaal. Ik moest bijna janken, maar dat zullen de hormonen zijn.

Hormonen! Dat is het!

Ik spring op en gooi een kussen tegen Selmas hoofd. 'Ik weet waarom je met Roux op date gaat! Je hormonen maken je dat wijs!' leg ik trots uit.

Selma zucht diep en klopt op bed als teken dat ik weer moet gaan zitten.

'Myriam ik ga met Benjamin op date omdat we eigenlijk een toekomst met elkaar zien.'

'Het is jullie eerste date?' 

Hormonen hebben haar echt niet goed gedaan, damn.

'Ja, maar we gaan al langer met elkaar om en het voelt gewoon goed, snapje?'

'Nee.' antwoord ik terwijl ik zogezegd geïnteresseerd kijk naar de aftiteling van de film.

'Ooit zul je het wel begrijpen.' besluit ze dan maar.

Ondertussen is het al half zes en probeer ik mezelf te dwingen om in slaap te vallen. Naast mij hoor ik Selma al snurken: die is dus meteen in slaap gevallen.

Ik blijf naar het plafond staren, denkend aan hoe het zou zijn als Selma echt zou eindigen met fucking Benjamin Roux. Dan zou ik Samuel vaker moeten zien en dat kan mijn hoofd echt niet aan. Behalve als ik hun date saboteer.

Alleen is dat gewoon tegen de girlscode in en zou ze het me nooit vergeven. Ik moet gewoon even bedenken wat erger is: zij en Benjamin of zij die nooit tegen me praat.

Voor haar eigen bestwil ga ik voor het tweede. Helaas kan ik het niet alleen dus heb ik wel Samuels hulp nodig. Ongelooflijk dat ik dit moet gaan doen, alleen heb ik echt geen andere keus.

Stilletjes ga ik rechtop zitten en pak haar telefoon. Gelukkig weet ik haar code en kan ik haar berichten rustig lezen.

Naast het feit dat ze vreselijk klef zijn met al die hartjes, ben ik erachter gekomen dat ze naar  Beautiful Boy gaan kijken en dat ze nadien bij Hum gaan eten.

Gezellig zeg.

Maar met mij erbij wordt het nog gezellliger.

Ik leg haar telefoon terug op mijn nachtkastje en ga liggen in een comfortabele positie. Eindelijk val ik in een diepe slaap waarin ik droom over Tahiri-Roux kindjes en humushapjes van Hum

Beautiful Boy is trouwens echt een goede film ;)

Xoxoxo DawSatie

Romeo & Juliet: Only a bit wilderWhere stories live. Discover now