Romeo & Juliet: Only a bit wilder

《4. Bad Romance》

     ♡ Lady Gaga - Bad Romance ♡

Tik tik tik

Een vervelend getik haalt me uit mijn slaap die welgeteld vier, zielige uurtjes geduurd heeft. Naast mij is Selma nog in een diepe slaap. Even lijkt het getik te stoppen, maar niet veel later begint het weer.

Boos storm ik naar mijn raam waar het geluid vandaan komt. In een ruk zwaai ik het open en zie een grijnzende Samuel staan. Meteen wil het raam weer dichtdoen, alleen gooit hij een steen tegen mijn gezicht aan. Als hij doorheeft wat hij gedaan heeft, slaat hij zijn hand voor zijn mond.

Nog voor hij zijn excuses kan aanbieden, gooi ik de steen terug in zijn gezicht.

'Roux, om 13u00 gaan wij samen lunchen in de Panos. Wees op tijd.'

Ik zie zijn verbaasde blik nog voor ik mijn raam terug sluit.

'Wat was dat?' vraagt Selma met haar schorre ochtendstem.

'Oh niets, gewoon een vogel die tegen het raam aan het tikken was.'

Ze knikt en gaat gewoon terug slapen. De verleiding om hetzelfde te doen is groot, alleen heb ik gewoon nog veel werk te doen en aangezien ik ook nog ga lunchen met Samuel kan ik maar beter een andere keer uitslapen.

In de keuken is mijn vader al druk in de weer om ontbijt klaar te maken. Mijn moeder is inmiddels ook al wakker.

'Zo, Selma en jij hebben het leuk gehad?' vraagt mijn vader met opgetrokken wenkbrauwen.

Een beetje schuldig glimlach ik poeslief naar hem. Hoofdschuddend schenkt hij twee koppen thee in en neemt tegenover mij plaats aan tafel.

Hij kucht ongemakkelijk waarna hij me serieus aankijkt.

'Dus ik wilde het even hebben over gisteren...'

Meteen onderbreek ik hem: 'Papa, Selma en ik hadden even nood aan een girlsnight. Sorry voor het lawaai!'

Ondertussen zijn Selma en mijn moeder er ook bij komen zitten.

'Ik wilde het eigenlijk hebben over die Noeh El Yacoubi. Jullie hadden het leuk blijkbaar, alleen wil ik niet dat het... Je weet wel, uit de hand loopt.'

Ik moet op mijn lip bijten om niet in lachen uit te barsten.

Mijn vader slaat zijn armen over elkaar waarna hij me streng aankijkt.

'Ik ben serieus deze keer. Pas goed op.'

Rollend met mijn ogen neem ik een grote slok van mijn thee wat geen goed idee was omdat het namelijk gloeiend heet is.

'Kijk papa, ik ken die gast letterlijk één dag en daarbij ben ik super verstandig.' stel ik hem gerust.

Mijn moeder zat al die tijd stilzwijgend te eten terwijl ze ons gesprek aandachtig volgde. Na mijn geruststellende woorden, is het ongemakkelijke deel van het gesprek afgelopen dus kunnen we weer beginnen praten over normale zaken.

'Myriam, heb je al nagedacht over wat je wil doen na het middelbaar?'

Oh ja, ik heb al heel mijn leven uitgestippeld inclusief het aantal slaapkamers dat ik mijn huis wil.

Sarcasme all the way.

'Ik weet niet. Ik denk dat ik notaris ofzo wil worden.' antwoord ik eerlijk.

Goedkeurend knikken ze beiden: het zou natuurlijk schandalig zijn als ik, Myriam Tahiri, geen beroep zou kiezen dat hoger in aanzien staat dan dat van Roux. Onvoorstelbaar gewoon. Als Selma thuiskomt met Benjamin, mag ze zich serieus klaarmaken voor een preek en een teleurstelling wat gaat leiden tot een gebroken hart.

En wie mag er dan voor haar zorgen, ondanks dat diegene haar wel heeft gewaarschuwd?

Inderdaad, IK.

Over Selma gesproken (of nagedacht), ze komt net de keuken binnen in de lelijkste outfit die je je maar kunt voorstellen. Haar stijl was nooit één van de mooiste, maar het kon er mee door. Deze keer is het echt een grens te ver...

Een kaki jurk met een oranje vest en gele Vans. Met alle respect, maar ze ziet er uit als wandelend kots. Zelfs mijn moeder vindt het afgrijselijk, dat zie je zo aan haar blik.

'Selma, je kan hier niet in ontbijten. Kom mee naar boven.' gebied ik haar.

Als een trouw hondje volgt ze me naar haar kamer waar ik haar kledingkast met alle nodige drama opengooi.

'Was je van plan om in die outfit naar buiten te gaan?' vraag ik haar, in de hoop dat het antwoord nee is.

Ze antwoordt niet en zwijgen is instemmen. Zeker in het geval van Selma.

Na zowat een eeuw gespendeerd te hebben in haar kledingkast, heb ik eindelijk een deftige outfit kunnen vinden.

'Hup, kleed je om en ga ontbijten. Ik moet zo rond 12u30 weg.' zeg ik voor ik haar achterlaat in haar rommelige kamer.

Hoofdschuddend ga ik naar mijn kamer waar ik braaf mijn huiswerk maak en voor enkele toetsen leer. Je kan veel over mij zeggen, maar niet dat ik een slechte student ben.

Midden in mijn Franse opstel, belt er iemand me op. Ik gluur op het beeldscherm: Jaimie!

Bijna juichend neem ik op, die meid heeft dus bijna nooit tijd in het weekend. Altijd bezig met vanalles.

'Hey Jay, what's up?'

'Hey Myr, ik belde even om te vragen of je mee wilde gaan lunchen?'

'Gaat niet, heb al plannen.'

'Owh jammer dan! Volgende keer dan?'

'Ja sowieso bitch.'

'Isgoed babe, tot morgen op school.'

'Doei!'

Zo stom dat ik nu niet kan gaan met Jaimie. Over lunch gesproken, ik moet me echt gaan klaarmaken anders ga ik daar echt aankomen als een zwerver.

Gewoon een flared jeans, een leuke trui en mijn Fila schoenen. In amper 10 minuten ben ik helemaal klaar om te gaan. Voordeel natuurlijk als je geen make-up draagt.

Zodra ik buiten kom, heb ik spijt dat ik die lunch heb voorgesteld: het is namelijk ijskoud.

Na enkele meters zie ik een koppel dat elkaar net niet inslikt. Als ik dichterbij kom zie ik Benjamin. Boos dat hij mijn zus dit aandoet, storm ik op hem af om hem een goede stoot te geven. Verassend genoeg is dat niet nodig aangezien zijn metgezel mijn zus zelf is.

Plottwist enzo.  Harame plottwist vooral. Hier ga ik het er nog met haar over moeten hebben. Soms vraag ik me oprecht af of onze geboorteaktes niet omgewisseld zijn. Volgens mij ben ik gewoon de oudste;

Helemaal rood kijken ze me aan tot ik droogjes mijn handen in mijn zakken steek en verder wandel naar de Panos. Het beeld van mijn zus zoenend met Roux, staat voor altijd op mijn netvlies gebrand.

Ik ga nog veel trauma's mogen verwachten.

Hi babes

Hoe vinden jullie het boek tot nu toe?

Xoxoxo DawSatie