Muzaffer arabayı çalıştırdı ve yola çıktılar.
Nefise başını Muzaffer'e çevirdi.
"Nereye gidiyoruz?"
"Rahat edeceğiniz ve sizi Kemal'in bulamayacağı bir yere"
dedi bakışları halâ yoldayken.
Nefise daha fazla konuşmadı ve başını cama yasladı dışarıyı izlemeye başladı.
Bir saatlik yolculuğun sonunda Muzaffer'in dağ evine gelmişlerdi.
Muzaffer arada bir kafa dinlemek hayattan uzaklaşmak için buraya gelirdi.
Evin bahçıvanı Hasan Amca ve onun eşi Emine Teyze dışında kimse yoktu.Onlarda dağ evinin yanındaki küçük bir evde yaşıyorlardı.
Muzaffer evin bahçesine girer.Hasan Amca ve Emine Teyze arabayı görür görmez hızla yanına gelir.Muzaffer arabadan iner.
"Hoşgeldin Muzaffer oğlum"
diye tüm samimiyeti ile kucaklar Muzaffer'i Emine Hanım.
"Hoş buldum"
diyerek sarılmıştı Muzaffer'de.
Hasan Amca ile görüştükten sonra Nefise'yi arabadan indirir.
"Nefise Hanım burda misafirimiz olacak"
"Hoşgeldin kızım"
dedi Emine Teyze.
"Hoş buldum"
Yüzündeki tebessüm ile konuştu Nefise.
Muzaffer önden gitmesini işaret ederek eve girdiler.Salona geldiklerinde Nefise eve göz gezdirmeye başlar.
"Siz keyfinize bakın ben kahve yapıp geliyorum"
diyerek mutfağa gider Muzaffer.
...
Kemal hastaneden çıkmıştı.Eve gelir ama Nefise'yi bulamaz.Aklına gelen ilk yere gider...mezarlığa...ama Nefise'yi orada da bulamamıştı.Tekrar telefonu eline alır ve arar Nefise'yi.
...
Nefise ve Muzaffer karşılıklı oturmuş kahve içiyorlardı.
Nefise'nin telefonu çalar.Nefise arayanı görünce göz ucuyla Muzaffer'e bakar.
