Herkes için huzurlu geçen bir gecenin ardından güneş doğmuştu.
Sabah ilk uyanan ZeyOn çifti olmuştur.Hazırlanıp odalarından çıkarlar.
"Ben Selin'e bakayım"
demişti Onur.
"Tamam canım bende kahvaltıyı hazırlayayım"
dedikten sonra mutfağa gitmek için aşağı kata indi Zeynep.Salonun önünden geçerken Nefise'yi görür.
"Günaydın Nefise Hanım"
diyerek Nefise'nin yanına gelir Zeynep.
Zeynep'in sesiyle oturduğu yerden kalktı ve Zeynep'e döndü Nefise.
"Günaydın Zeynep Hanım"
Zeynep bu resmiyetten fazlası ile sıkılmış olmalı ki
"Böyle Hanımlı falan konuşmasak olur mu ben resmiyeti pek sevmiyorum"
dedi.
"Olur siz nasıl isterseniz"
diye karşılık vermişti Nefise.
"O zaman tekrar günaydın Nefise abla"
dedi Zeynep yüzündeki tebessümle.
"Günaydın Zeynep"
dedi aynı şekilde Nefise.
"Ben kahvaltı hazırlamaya gidiyorum sen keyfine bak"
"Bende sana yardım edebilir miyim?"
"Tabi Nefise abla hadi mutfağa geçelim"
Nefise ve Zeynep kahvaltı hazırlamaya gittiler.
Onur Selin'i uyandırmaya gitmişti ama Selin çoktan uyanmıştı.
Onur Selin'in üstünü değiştirmesine yardım etti ve odadan çıktılar.
"Ben amcamı uyandıracağım"
"Tamam ben bahçeye iniyorum"
Selin Muzaffer'in odasına gitti.Sessizce kapıyı açtı ve odaya girdi.
Muzaffer sırt üstü bir şekilde uyuyordu.
Yavaşça yatağa çıktı ve amcasının yanına gelip yanağına bir öpücük kondurdu.
Muzaffer Selin'in bu hareketinde sonra uyanır.
"Günaydın amca🙂"
