1. Bölüm

740 13 0
                                    

      Nefes, Zorlu ailesinin ikinci çocuğuydu. Büyüğü, yani abisi Salih, ile beraber ortak oldukları bir şirketleri vardı. Anne babaları küçük yaşta ölmüşlerdi. Varlıklı bir ailelerdi. Çocuklarına yüklü miktarda miras bırakmışlardı. Onlarda bu parayı akıllıca kullanıp işleri büyütmüşlerdi.

     Tam bir delikanlı olan Tahir ise annesi Saniye, kardeşleri Murat ve Fatih, abisi Mustafa ve yengesi Asiye ile yaşıyordu. Abisi ve babası gemiciydi. Babası fırtınada hayatını kaybetmişti. Tahir, baba işi olan gemiciliği küçük yaşta öğrenmiş ve kardeşlerine öğretmişti. Bu dört kardeş, Karadeniz'den başka yere ayak basmamışlardı.

Nefes' ten;
     Bu erkekleri hiç anlamıyorum. İşleri güçleri kız tavlamak. Yok mu şöyle adam gibi seven birisi? Tabi nerede olsun?! Bir iş bildikleri bile yok. Sap gibi dolaşıyorlar ortalıkta.
Berrak: Canım ne o kara kara düşünüyorsun?
Nefes: Hiç sorma! Az önce tanımadığım birisi mesaj attı! Neymiş, benimle tanışmak istiyormuş.
Berrak: Valla canım ben alıştım sen alışmadın bunlara.
Nefes: Alışmak mı? Bıktım bıktım!

      Neredeyse her gün Berrak' la bu olayları yaşıyorduk. Ben bile bıkmıştım. Kimileri beni param için seviyor, kimileri şirketim olduğu için. Hiç bir adam beni iç güzelliğimle sevmiyor.

Tahir' den;
      Abimle yine gemiye gittiğimiz sırada bir telefon geldi. İstanbul'da bir şirkette iş fırsatıymış. Bana koymaz bunlar. Benim mis gibi işim varken banane elin yerinde bilmediğim iş.
Mustafa: Tahir oğlum git işte da! Mis gibi iş! Yazun gene gelursun yaparsun işinu. Bu sıralar maddi bakumdan iyi değuluz. Hem yardum etmiş olursun.
Tahir: Abi senun deduklerune karşı çıkamam ama-
Mustafa: Tamam o zaman gidiysın. Hayde!
Asiye: Ne bağriysınız, nereye gidiy benum paşam?
Tahir: İstanbul'da şirkette iş varmış yengem ona gönderiyler beni!
Asiye: Ne güzel paşam. Git de az kız yüzü gör!
Tahir: Yenge!

    Ailemin dediklerini dinlemek zorunda kaldım ve ertesi gün işe gitmek için yola çıktım.

Nefes' ten;
     Tam dosyaları incelerken kapı çaldı. Bu sıralar kapım çok fazla çalıyor.
Berrak: Girebilir miyim?
Nefes: Gel Berrak gel.
Berrak: Kızım yeni bir çalışan geliyormuş. Başvurmuş gelecekmiş yarın. Şöyle vereyim dosyasını.

      Dosyasını elime alıp baktığımda ilk görüşte aşk gibi birşeydi. Çocuk o kadar yakışıklıydı ki içimden "İnşallah diğer erkekler gibi değildir." Diye geçirdim.
Nefes: Bu adam benim olmalı!

Bize Kavuşmak HaramHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin