Nefes' ten;
Ama bu nasıl olur? Vedat beni nasıl bulur? Allahım lütfen herşey bir rüyadan ibaret olsun lütfen!
Nefes: Abi! İki dakika yanıma gelir misin?
Salih: Şu an gelemem Nefes. Tahir gelsin ona söyle olmaz mı?
Nefes: Of peki!
Tahir'den;
Boş konuşması, gıcıklığı, şımarıklığı yetmiyormuş gibi bir de her işine beni çağrıyor! Anlamıyorum şöyle şehirli kızlarını.
Tahir: Buyrun Nefes hanumefendi hazretleru.
Nefes: Zevzekliğin zamanı değil Tahir. Önemli bir konu bu.
Tahir: Senun önemli deduğun şey kesun ya tırnağun kırılmıştur ya da ojen bitmiştur.
Nefes: Tahir dalga geçmenin sırası değil gerçekten önemli.
Tahir: He söyle dinliyrum.
Nefes: Eski sevgilim. Daha doğrusu zorla olmuştuk. Benden yaşça büyüktü. Zorla bana güzel kelimeler söyletiyordu. Son zamanlarda şiddet bile uygulamaya başlamıştı. Bende dayanamadım ve ayrıldım. Ancak ayrılmamızı kendine yedirememiş, iyice psikopat olmuş. Şimdi ise numaramı bulmuş beni arıyormuş!
Tahir' den;
Ben kızla dalga geçtim ama gerçekten önemli bir konuymuş. Ne yapalım onu yüzüstü bırakacak değilim. Alıp Karadeniz'e götüreyim bari. Hem biz Karadenizliyiz. Ocağımıza düşeni koruruz. Yengem, İdris, Nuran Yenge falan da yardımcı olur hem.
Tahir: Nefes sen korkma ben bir çözüm yolu biliyrım ama sen beğenur misun bilmem.
Nefes: Ne istersen. Yeter ki kurtar beni o psikopattan.
Tahir: Bizum Karadenizliler çok güvenulur insanlardur. İstersen Karadeniz'e gidebiliruz. Hem o şerefsuz senu orda bulamaz.
Nefes: İyi düşünmüşsün. Hemen gidip ağabeyimle konuşalım. Aksi halde çok geç olabilir.
Nefes' ten;
Tamam, gıcık falan ama çok merhametli çocuk. Tam dertleşilecek insan.
Aşağıya gidip abimin karşısına oturduk. Konuyu kısaca anlattım. Beti benzi attı. Ancak Tahir'in bulduğu çözüm yolunu söyleyince içi biraz olsun rahatladı.
Salih: Aferin Tahir çok iyi düşünmüşsün. Nefes hemen hazırla eşyalarını çıkın yola. Uçak biletlerini, parayı falan dert etmeyin ben hallederim. Hadi acele edin!
Nefes' ten;
Hemen yukarı çıkıp bavuluma birkaç parça birşey tıkıştırdım. Vedat' in korkusuna Tahir' le bile didişmiyorduk. Havaalanına kadar abimin adamları getirdi. Uçağa bindikten sonra ise geri döndüler.
Nefes: Herşey rüya gibi. Ben İstanbul'dan dışarı çıkmadım. İstanbul'un içini gezdim hep. Meğerse Dünya ne kadar güzel bir yermiş.
Tahir: Biliy misin? Bende Trabzon' dan dışarı çıkmadum. İkimizde Dünya'nun güzelliklerunden ziyade kötülüklerune maruz kalmuşuz.
Nefes: Senin ne derdin olabilir ki?
Tahir: Bazen, derduni en yakununa bile söyleyemezsun.
