Book 2: Still Into You (Under Major Revision)

Chapter 24

Arissa's POV

Tulala habang nakatingin sa kabuuan ng bahay na naipundar ko dito sa US. Malaki at maganda ito pero napakatahimik kahit pa kasama ko na ulit sila mama at Brent.

3 years have passed since we heard that Danielle found my father, di talaga sya tumitigil pa paghahanap ng kakatohanan about sa akin at sa kanya. I know that because I was behind her. I keep on helping her pero ako parin ang nasasaktan sa mga nasasapit sa kanya

Our situation is so difficult that I have to stay away from her for her to be safe. Kasi alam kong malalagay ang buhay nya sa alanganin sa oras na makaalala na ako.

No one can say, mamaya nagmamasid lang ang taong nagbabanta sa amin nung college palang kami.

Every moves of Danielle, I was there, watching. Pero ang sakit makita na sumasaya na sya sa ibang tao.

"Ate Arissa, sure ka bang pupuntahan mo si Danielle?"

"Brent, hindi ko na kayang hindi magpakita kay Danielle, habang tumatagal ako lang din ang natotorture sa ginagawa ko" He sighed. "Yes, we both know na malalagay ang buhay namin sa alanganin pero kailangan ko si Danielle, I need to let her know about everything"

"Ate..." Sabi nya, halata sa mga mata nya ang concern pero kailangan kong gawin ito. Sinuot ko na ang itim kong jacket at mask. Nagsuot na din ako ng sombrero para kung sakaling nasundan man kami ng isa sa mga tauhan ng kalaban namin, di ako makikilala.

Naglakad na ako palabas ng sasakyan at pumasok sa likod ng company, kung saan dinadala ang mga bagong stocks ng materials na gagamitin for production. Wala masyadong tao dito ngayon dahil lunch time kaya mabilis akong nakapasok.

Naglakad ako ng naglakad hanggang sa narinig ko na ang boses ni Danielle, feeling ko sasabog na ang puso ko ng marinig ko ang mga halakhak nya. 

Mabuti naman at kinaya nyang maging masaya kahit wala ako.

Sinundan ko kung saan nanggagaling ang boses nya pero parang gumuho ang mundo ko ng makita ang di inaasahan, she's with a girl and I think they are kissing.

I may not know kung mali lang ako ng kita dahil nakatalikod sila pero hindi na ako nagsayang ng oras para pa lapitan sya, masaya na sya doon. Masaya na sya.

Patakbo akong bumalik ng sasakyan at doon umiyak, not minding that Brent is there. "Sabi ko naman kasi sayo ate eh. Magmove on ka na ikaw din naman umiwan sa kanya" He said.

Wala na akong sinabi pa, I cried on his shoulders. Ang sakit... ang sakit sobra...

"Arissa are you alright?" Napalingon kaagad ako sa likuran ko nang marinig kong magsalita si mama, tumanda na sya ngayon kaya marami na syang puting buhok. Si Brent naman 16 years old na at thank God dahil magaling na sya from his cancer.

Thanks to the help of Danielle.

"Y-Yes ma" I said with a fake smile, sabay punas ng mga namumuong luha sa gilid ng mata ko. "Pasok na tayo" I added.

Paano nga ba ako napunta dito sa US? It's because of an old man, I don't know him but he voluntarily helped me to go here for my family. Nung araw na umalis ako sa tabi ni Danielle sa Baguio, hinang hina ako nun. Yet I have sore that time, I managed to go out.

Sa sobrang hina ko hindi ko na kinaya ang katawan ko at natumba sa gilid ng kalsada and that's it, I woke up in his house, completely and neatly. Pinabihisan na pala nya ako sa mga tauhan nyang babae.