Multimedya: Gece KORKMAZ
Gece'nin ağzından
Karanlıktayım. Görsel karanlık değil. Ruhen karanlıktayım. Gözlerim görüyor ama ne olduğunu seçemiyor. Kulaklarım duyuyor ama bütün sesler bir uğultudan farksız.
Kendime gelmeye çalıştım ama sanki tanrı kalkmamı istemiyormuş gibi yerimden kıpırdayamıyorum. Uzun uğraşlar sonucu başındaki doktoru farketebilmiş ve ne dediğini az çok anlıyordum.
– Gece Hanım beni duyuyor musunuz? Eğer duyuyorsanız gözlerinizi üç defa kırpın.
Zor da olsa ard arda gözlerimi üç defa kırpıştırdım. Gözlerimi kırpıştırdığım da farkına vardım ki gözlerim çok yanıyor ve boğazım kup kuru. Ayrıca başımda şiddetli bir ağrı var.
Dudaklarımı araladım ama hava almam için takılan şu zımbırtı konuşmamı engelledi. Başımı soluma çevirip etrafımda ne olduğuna baktığımda odanın camından bana merakla bakan Mira, Masal, Kemal ve diğer korumaları farkettim.
Ağzımdaki aleti çıkarıp Doktora hitaben " Odadan çık ve onları içeri al." dedim. Doktor tam itiraz edecekti ki kafamı hızla ona çevirip soğuk bakışlarımla ona baktım. Bakışlarımdan korkmuş olacak ki bir şey demeden dışarı çıkıp onları içeri aldı.
Masal ve Mira içeri girdiği an koşup bana sarıldılar. Kazada yaralanan karnıma Masal dirseğini sert bir şekilde geçirince yüzümü buruşturdum. Buruşturmamın sebebi acıdığı için değil. Ben mazoşist bir kızım. Yüzümü buruşturmamın sebebi dikişlerim patladı. Ve şuan karnımdaki kan kızların kıyafetlerine oradan da yatağa doğru akıyor.
Kızlar kanı farkettiklerinde hemen geri çekildiler ve Mira Masalı baya bir azarladı. ' Dikkatli olmalısın kız yeni ameliyattan çıktı!' Diye söylendi. İki koruma doktoru çağırmak için dışarı çıktılar. Kemal bana hitaben
– Geçmiş olsun Gece Hanım. Yaralarınız ağrıyor mu? Birşeyler ister misiniz?
Dedi. Kafamı hayır manasında sağa sola salladım. Ardından ekledim
– Gerek yok Kemal.
Dedim ve içeri doktor dikiş setleriyle giriş yaptı.
– Gece Hanım ikinci narkoz ve kas gevşetici verirsek tehlikeli olabilir. O yüzden uyanıkken dikeceğim yaranızı.
Kafamı onaylayarak salladım. Korumalar dışarı çıktı. Odada sadece kızlar ben ve doktor kalmıştık. Doktor hastane kıyafetimi çıkarmama yardım etti. Erkek doktorun karşısında sadece siyah iç çamaşırları ile kalmıştım.
Kemal biranda içeri girince herkes hızla ona baktığında teker teker herkeste gözünü gezdirdi. Yanında bir koruma daha vardı. O da Kemalla aynı hareketi yapıyorlardı. Sonra gözleri benim yarı çıplak bedenimde takılı kaldı.
Kemal'in yanındaki korumanın gözlerini benden ayırmadan seslice yutkunduğunu gördüm. Kemal bunu duyduğunda korumaya dirsek attı ve kötü kötü baktı.
Birşey yapmadım çünkü bu sahneyi milyon kez yaşadım. Çıkarlarım için adamları böyle etkiliyorum. Bazen işler yatak odasına kadar gidiyor. Ama biz daha ileri gitmemişken ben istediğimi alıyorum ve ortadan kayboluyorum. Yani hala bakireyim.
Kemal söyleyeceği şeyi söylemeden korumayla birlikte odadan çıktı. Doktor hala şokta olmalı ki hala kapıya doğru bakıyordu.
Öksürdüm ve dikkatleri üzerime çektim. Doktor bana baktığında hemen göğüslerimin altındaki yarayı gözlerimle işaret ettim. Mesajı almış olacak ki hemen ipliği iğneye geçirip yaramı dikmeye başladı.
Elini hareket ettirdiğinde ara da bir göğüslerime değiyordu buda adamın dikkatini dağıtıyordu. Bu aptal herif ergenler gibi tahrik mi oldu. Ama tahrik olmayacak gibi de değil. Kızlar ve vücudumu gören herkes insanı sarhoş edici bir vücudum olduğunu söyler.
Dikiş bittiğinde dinlenmek istediğimi söyleyip onları dışarı gönderdim. Yatağa uzandım. Amcamın bana 14 yaşında yaptığı o şey aklıma geldi. Öfkeli ve intikam duygusuyla bilincim kapandı.....
Şuraya Gece'nin 6 yaşındaki halini bırakıp kaçıyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECENİN KARANLIĞI
AkcjaBir kız ne kadar kötü olabilir ki? Ne kadar acımasız... Ne kadar duygusuz... Ne kadar soğukkanlı... Ne kadar umursamaz... İşte bu kişiliklerin hepsi GECEDE toplanmış ve bir bütün olarak geceyi oluşturmuş. Gece birkaç nedenden ötürü kötü olmayı seçme...