Gözlerimi açtığımda Jun yoktu.
Kalktım ve evde Jun'u
aradım. Fakat bulamadım. Evin dışına baktım ayakkabıları da yoktu. Demek ki evde değildi
Salona geçtim ve bekledim. Sıkılınca yukarı çıkıp uyuduğumuz odaya girdim. Yatağı topladım. Oda kare biçimliydi.
Oda siyahtı ve ilk girdiğinizde sizi sağda beyaz modern bir masa karşılıyordu. Onun yanında pencere ve pencerenin yanında bir puf.
Puf ise siyahtı. Pufun karşı köşesinde ise uyuduğumuz yatak vardı. Yatağın üstünde de kanat resimleri. Çok boş bir odaydı yatağın karşı köşesinde ise dolap.
Dolabı açtım ve bir kitap buldum. Kitabın üstündeki yazı karalanmıştı. Ve yine kanat resimleri vardı. Bu çocuğun oanatlarla derdi her neyse çok merak ettim.
O sırada arkadan bana sarılan birinin kollarını hissettim. Ama bu Jun'un kolları değildi. Birden beni çevirdi. Yüzünde maske vardı.
Beyaz bir maskeydi. Bembeyaz. Sadece sağ gözü altın ve dudakları kırmızıydı. Bana baktı. Sadece baktı. Korkumdan ağzımı bile açamadım. Dolabın kapağını açtı ve beni oraya kitledi.
Kapıdan çıkmaya çalıştım. Bağırdım. Hem de sesim kısılana kadar. Ellerim morarmıştı. 1 saat orada kitli kaldım. Sonra kapı açma sesi duydum.
Bağırmaya denedim ama sesim çok az çıkıyordu. Adımı söyleyerek beni aradı. Odaya girdi. Dolabın kapağına vurdum. Ve dolabı açtı.
Beni aldı ve yatağa oturttu. "İyi misin?"dedi. Hiçbir şey diyemedim. Çünkü bağırmaktan yorgun düştüm. Cevap vermediğimi görünce sustu.
Utanmıştım. Yüzüm kızarmıştı. Ve bana birden sarıldı. Bu bir süre sürdü. Ve beni eve bıraktı. Eve girdim yatağa uzandım ve dinlendim.
Mesaj geldi." Kendini iyi hissettiğinde konuşalım. Olur mu?" diye yazdı. "Olur. Rahatlamaya ihtiyacım var." diye yazdım. Gülücük ve kalp yolladı.
Sevinmiştim. Uzandım ve kitabı düşünmeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüm Kanatları-JunHao
ФанфикHer şey, aslında bir meleğin oyunu olabilir. Ya da sadece bir yalandan ibaretttir.
