Kidnapped.(Greek)

Κεφάλαιο 2.

Clarissa's P.O.V.

"ΤΙ ΣΤΟ...; " Eιπε κι έκλεισε με δυναμη την πορτα. Γαμωτο. Τώρα τι κανω.; Θα με σκοτώσει. Ακουσα φωνές απ'εξω. Δακρυα μαζεύτηκαν στα μάτια μου. Οχι. Οχι. Δεν πρόκειται να κλαψω. Ενα δακρυ βρήκε εξοδο απο το δεξι μου ματι. Το σκουπισα με το χέρι μου. Αουτς. Τα χέρια μου έχουν αρχίσει να πονανε. Και δεν είναι μόνο αυτό. Είμαι και τοσες ωρες μεσα στο σκοτάδι. Μα δεν θα κλαψω. Αν είναι να κλαίω από τωρα, τι θα κάνω οταν έρθουν χειρότερα; Βασικά ποσο χειροτερα μπορουν να γινουν τα πράγματα; Έκλεισα τα μάτια μου και πηρα βαθιες ανασες. Με βοηθάει να ηρεμήσω. Οι φωνες απ'εξω δεν συνεχίζονταν.

Jason's.. P.O.V.

Την κοιταξα λιγο ακόμα. Κατι μου θυμίζει μα δεν μπορώ να θυμηθω τι γαμω το κεφαλι τους γαμω. Ωραίο γκομενακι πάντως.." Τι στο; "  ρωτησα κι έκλεισα την πορτα κοιτοντας τους ηλιθιους." ΠΟΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ; " Η οργη μου αυτη την στιγμή έχει ξεπεράσει τα όρια της. Δεν απαντουσαν. Περπατησα προς το μέρος τους με γρήγορα βήματα επιασα τον Colton απο τον γιακα του δερμάτινου μπουφάν του και τον κοιταξα απειλητικά." Ποια στον γαμημενο διαολο είναι αυτη; " ειπα με πιο λιγη ενταση απο πριν. Συγκρατησα τα νεύρα μου και του αφησα τον γιακά." Εί-είναι η.... "τραυλισε και προσπαθησε να συνεχίσει." Είναι η αδερφη του Woodley"πεταχτηκε ο Liam. Γύρισα και κοιταξα την πορτα με μισος αλλα και δεος. "Έχει ο Woodley αδερφη;"  ρωτησα και τους ξανακοίταξα. "Ναι." ειπαν και οι δυο μαζι. "Παρτε τους ολους τηλέφωνο και πειτε τους να τσακιστουν να γαμωερθουν να δούμε τι θα κάνουμε γιατι δεν το εχω καθολου λιγο να μπω και να της γαμω τιναξω τα μυαλά στον αέρα αυτην την γαμημενη στιγμη." ανεβασα τον τόνο της φωνής μου. Πηγα προς την καβα κι επιασα το Wiskey. Jack Daniels είσαι η μονη μου σωτηρία αυτην την στιγμή. Το ακουμπησα στον παγκο, πηρα ενα ποτήρι νερού και το γεμισα με παγο. Εβαλα στο ποτήρι ποτο και πήγα να κατσω στον καναπέ. Διαολε. Τι θα κανω με αυτήν τωρα.; Μπράβο πάντως ο Mason καλα την έκρυβε τρία χρόνια. Τον παραδέχομαι σε αυτο το θέμα. Αλλα και παλι. Ισως δεν την προσεχε οσο θα' πρεπε. Ήπια λίγο από το Ουίσκι και έβγαλα το δερμάτινο μου. Περασα το χέρι μου απο τα μαλλιά μου και ξεφυσιξα. Θα την σκοτώσω. Ναι!  Πηρα το οπλο μου και κατευθηνθηκα προς την αποθηκα. Ανοιξα την πορτα και την σημαδεψα...

Clarissa's P.O.V.

Για λιγο δεν ακουγόταν τίποτα απ'εξω ώσπου άνοιξε η πορτα μου και ειδα τον MacCann να με στοχεύει με ενα μπιστόλι. Αρχικά κοιταξα το οπλο. Μόλις το όπλησε έκλεισα τα ματια μου σφικτά και εστρεψα το κεφαλι μου προς τον δεξί τοιχο. Ακουστηκαν κι άλλοι θορυβοι και πριν προλάβω να γυρίσω ακουστηκαν δυο πυροβολισμοι. Μα δεν πονάω πουθενά. Ενιωσα κατι ελαφρύ να πέφτει στο κεφαάλι μου. Ανοιξα τα μάτια μου διστακτικά και κοιταξα προς το μέρος που ηταν ο MacCann πριν και ανακουφιστηκα οταν ειδα πως ενας τυπος κρατουσε το οπλο του και κοιτουσε ενα κάτι λιγο πιο πάνω από το κεφάλι μου. Ενιωσα μια μικρη ζαλαδα. Γύρισα περιεργη και κοιταξα κι εγω. Να που τελικα η σφαίρα δεν πετυχε εμενα αλλα ενα κιβώτιο κοκαΐνη η οποια παρεμπιπτοντως ηταν πλεον στο κεφαλι μου. Και σε ολο μου το σωμα. Οκ. Τωρα εχω σχεδον μαστουρώσει. Ενιωσα υοσο μικρη. Όλοι αρχισαν να τρεχουν προςωτα μένα εκτος απο τον MacCann. Εκείνος ειχε πέσει στα γόνατα και κοιτουσε το πατωμα. Ενας απο τους τυπάδες του με σηκωσε και με πηρε στην αγκαλιά του σε στυλ νύφης. Ηταν ομορφος. Διπλα του εμφανίστηκε ακομα αλλος ενας ίδιος με εκεινον. Κι αλλος ενας. Τρεις ολόιδιοι κουκλοι με κρατούσαν στην αγκαλια τους. Αρχισα να γελαω σαν υστερικη. Ενιωσα το σωμα μου να ακουμπαει σε μια μαλακη επιφάνεια. Με στήριξαν να κατσω στον κωλο μου όμως δεν τα καταφερα. Το κεφάλι μου είχε βαρύνει πολυ. Σταματησα να γελαω αποτομα και στερεωσα το κεφαλι μου σε καποιον που εκατσε δίπλα μου. Κατι μου θυμίζει το αρωμα του. Ακούγονται δυνατες φωνες και βουητα. Πιανω τα αφτιά μου και κλεινω τα μάτια μου σφικτα. Το κεφαλι μου πονάει πολυ. Κι αν δεν σταματησουν να φωνάζουν θα εκραγει. Ξαφνικά ολα σταματησαν. Ανοιξα τα μάτια μου και τα χέρια μου πλεον δεν ηταν στα αφτιά μου. Ολοι με κοιτούσαν και κρατούσαν τα δικα τους αφτιά. "Γαμωτο. Αν ξαναουρλιαξει έτσι θα ματώσει ο εγκεφαλος μου" είπαν αυτοι που με κρατουσαν πριν. Χα! ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΙ. "Ειστε τρίδυμα;"  ρωτησα και με κοιταξαν σαν να ήμουν τρελη. Ο MacCann έχει και αλλα αδερφια. Κι ο Dylan. Ολοι είναι τρεις. Γαμωτο είναι τρελο. Αρχισα να πανικοβαλομαι. Απο οχτώ γιναν 24. Κοιταξα αυτοματα τα χέρια μου σαν παρανοϊκή. Ειναι πεντε ή μαλλον οχι. Είναι εξι. Αρχισα παλι να γελαω και ολοι ειχαν έρθει απο πανω μου και με κοιτουσαν. Αυτος που ειχα στηρίξει το κεφαλι μου πλεον με είχε αγκαλια. Το κεφαλι μου ήταν στον λαιμο του. Εγω καθόμουν στα μπουτια του και τα ποδια μου ηταν και τα δυο πανω στο μπράτσο του καταπε. Δεν ξέρω πως τον πηρα τοσο γρήγορα αγκαλια αλλα το εκανα. Ενιωσα κατι υγρό στο πρωσοπο μου κι έκλεισα τα ματια μου. Όταν τα ανοιξα παλι καποιος μου σκουπιζε την μουρη με χαρτί. Το τελευταίο πράγμα που ακουσα ηταν. "Πρέπει να της βγάλουμε την μπλουζα. Αν συνεχίσει να αναπνέει στην καλύτερη να είναι ετσι για καμιά βδομάδα." μετα τιποτα. Σκοταδι.