You belong with me

Hoofdstuk 10

Emilia's pov
(Maandag)

Ik wordt wakker en ik zie dat Nora nog ligt te slapen. Gisteren is het laat geworden. We hebben met zen vijven naar 'the nun' gekeken. Persoonlijk vond ik hel iets te eng maar ik zat tussen Lucas en Jake dus ik voelde me wel veilig. Telkens als ik het te eng vond, verstopte ik mijn hoofd in Lucas zijn schouder en kneep hard in zijn hand. Het was gezellig. Ik kijk op mijn gsm en ik zie dat mama mij een berichtje heeft gestuurd.
Mama
Lieverd, heb goed geslapen? Is het een mooi huis. Vergeet niet fototjes te sturen! Doe de groetjes..Xx

Er vormt zich een kleine glimlach op mijn mond en ik stuur terug dat alles in orde is. En sta dan op.

Omdat iedereen nood had om uit te slapen konden we pas heel laat ontbijten en hebben we er een brunch van gemaakt. Nadat we allemaal hebben ingestemd om een kleine wandeling te gaan doen, zijn we ons gaan klaarmaken. Achteraf gezien was het toch niet zo een klein wandelingetje zoals we dachten en hebben we zeker 15 km gestapt. Ik ben kapot.

Ik zit samen met Nora een film te zoeken die we kunnen kijken. De jongens zijn beneden bierpong aan het spelen en wij hadden meer zin om met ons tweeën lekker gezellig een film te kijken. We besluiten om 'the last song' te kijken. Ik heb hel al eens gezien en ik moest er bij huilen op het einde. Het is mooi hoe Will eerst met duizend meisjes ging maar toch uiteindelijk verliefd werd op Ronnie. Ik denk even aan Jake. { stop Emilia, waarom denk je in godsnaam aan hem.} denk ik in mezelf. Ik denk terug aan toen ik met Jake in het zwembad zat gisteren en er vormt zich spontaan een glimlach om mijn mond.

Wanneer de film gedaan is, stromen de tranen eruit. Ik kijk naar Nora, ik wil haar uitlachen dat ze ook aan het wenen is want ze beweert telkens weer dat ze het nooit hoeft te wenen bij films. Wanneer ik haar aankijk zie ik dat ze slaapt. Schattig. Ik lach en rustig zet ik de computer uit en leg hem op het rieten bureau aan de muur. Als ik terug naast Nora ga liggen, sla ik het deken over haar heen en ga er zelf ook onder liggen. Met mijn gedachten nog bij de film val ik in een diepe slaap.

De maan geeft een sprookjesachtig schijnsel aan het water van het meer waar hij me naartoe leidt. Ik voel de warmte van zijn hand door mijn zomerjurkje. Die simpele aanraking zorgt voor een miljoen vlinders in mijn buik. Ik kan een zenuwachtige lach niet onderdrukken. "Waar zijn we, Jake?", vraag ik. "Draai je om", fluistert hij zacht. Ik doe wat hij vraagt en kijk recht in zijn mooie felblauwe ogen. Hij kijkt me liefdevol aan. Een emotie die ik nog nooit bij hem heb gezien. Hij glimlacht oprecht waardoor er schattige kuiltjes in zijn wangen komen. Hij neemt mijn handen in de zijne en ik voel mijn benen slap worden. "Emilia.. Ik moet je iets vertellen.", begint hij. Ik kijk hem afwachtend aan. Ik weet wat er zal komen en ik moet spontaan glimlachen. De stoere Jake heeft een zachte kant. Ik wist het wel. Ik knijp in zijn hand om aan te geven dat hij verder kan gaan. Hij kijkt me nu met een serieuze blik aan. "Emilia, ik kan niet zonder je. Je bent de enige voor mij." Zijn prachtige gezicht komt dichter en dichter. Ik sluit mijn ogen, wachtend op zijn zachte lippen.

Met een schok word ik wakker. Waar is Jake? Is de eerste gedachte die door mijn hoofd gaat. Dan realiseer ik me dat het allemaal maar een droom was. Heel even gaat er een steek van teleurstelling door me heen. Het leek zo echt. Ik zucht en blijf in het donker staren. Ik sluit mijn ogen en probeer terug te slapen. Zonder success. Mijn vermoeidheid is volledig weg. Ik stap uit mijn bed, zonder Nora wakker te maken en trek een grijze hoodie aan. Ik kijk op mijn gsm en zie dat het half 3 's nachts is. Misschien is het een goed idee om even naar buiten te gaan in de frisse lucht. Zo stil mogelijk ga ik de grote houten trap af. Het lukt me tot de laatste trede. Een hard gekraak galmt door het huis. Shit. Ik hou mijn adem in maar ik hoor niemand zijn kamer uitkomen. Met de zaklamp op mijn gsm schijn ik in de grote living tot ik de schuifdeur naar het terras heb gevonden. Vanop het terras heb ik een prachtig uitzicht over de natuur. Het is helemaal niet koud en er is geen wolkje aan de lucht. Dat betekent dat het morgen een mooie dag zal zijn. Dat komt goed uit voor het feestje waar we in de avond naartoe gaan. Ik weet nog steeds niet welk kleedje ik moet aandoen. In gedachten verzonken hoor ik niet dat er iemand het terras op stapt. "Kan je niet slapen?", hoor ik een inmiddels vertrouwde stem vragen. Ik schrik me kapot bij het zien van Jake. Daar moet hij wel om lachen. Ik voel mijn wangen rood worden. Ik ben me ervan bewust dat ik er vreselijk uitzie met mijn haar als een vogelnest op mijn hoofd. Hij daarentegen ziet er altijd knap uit. Het schermlicht van de maan geeft een mooie gloed aan zijn gezicht. Zijn haar zit warrig en ik vraag me af hoe het kan dat iemand er nog steeds zo onweerstaanbaar uit kan zien. Oke duidelijk, ik maak nooit een kans bij hem. "Kijken mag, aanraken in jouw geval ook", grapt hij. Beschaamd kijk ik naar de grond. Ik schraap mijn keel en zeg iets om de awkward stilte te doorbreken. "Uhm... Waarom ben jij eigenlijk nog wakker?"
Hij kijkt me glimlachend aan. "Die vraag had ik jou eerst gesteld." "Goed dan. Ik werd opeens wakker en ik kon niet meer slapen. Dus dacht ik dat het een goed idee was om naar beneden te komen." Dat ik over hem heb gedroomd vertel ik er natuurlijk niet bij. "Wat doe jij hier?" Ik zie zijn glimlach abrupt verdwijnen en zijn gezicht krijgt een strakke uitdrukking. "Maakt niet uit. Ik hoef me trouwens ook niet te verantwoorden tegen jou." Ik schrik van zijn plotse koele houding en ik durf niet verder te vragen. Hij zucht. "Kom je mee naar binnen? Ik kan warme chocomelk maken of thee... Je kiest maar." Ik kijk hem verrast aan. "Wil je dat echt doen?" Gelukkig is zijn mooie lach weer terug wanneer hij zegt: "Ja, voor jou wel."

Ik besluist voor thee te gaan omdat ik op dit moment in de nacht echt geen zin heb in chocomelk. Ik zet me in 1 van de grote, zachte zetels terwijl ik wacht tot hij klaar is met de thee te zetten. Dat ik serieus met Jake midden in de nacht thee zou drinken had ik echt nooit verwacht. Plots moet ik om de hele situatie lachen."Jij drinkt serieus thee?", vraag ik hem lachend. Hij kijkt me verontwaardigd aan. "He wat nu, rode thee is best lekker." Ik besef dat hij serieus is. "Oke oke maar ik had het niet echt verwacht bij een badboy als jij." Zeg ik. Hij kijkt me nu weer serieus aan. "Denk je echt zo over mij? Als niets meer en niets minder dan een badboy?" Ik neem een slok van mijn thee terwijl ik nadenk over zijn vraag. Nee ik denk niet dat hij enkel een badboy is. "Ik denk dat je vol verborgen kanten zit. Ik weet niet waarom je het zo verstopt door je anders voor te doen." Ik wacht gespannen op zijn reactie. Hij kijkt me aandachtig aan voor hij antwoord geeft. "Je bent een slim meisje Emilia en je bent de enige die me een kans geeft om meer...", hij zoekt naar de juiste woorden ,"...de jongen die ik was te zijn", zegt hij zacht. "Zoals toen je me meevroeg naar de jacuzzi. Dat was lief van je." Ik kijk hem nu fronsend aan. "Natuurlijk vroeg ik je mee. Waarom laat je je niet meer van je goede kanten zien want ik weet dat die er zijn, Jake. Wat is er toch gebeurt?" Ik zie zijn ogen afstandelijk worden. En ik weet direct dat ik ons gesprek verpest heb. "Het is goed geweest zo. Het lijkt me beter als je gaat slapen", zegt hij kil. "Maar...", probeer ik nog. "Emilia", hij kijkt me doordringend aan. "Ga."