You belong with me

Hoofdstuk 20

                             Emilia's p.o.v
                           (Vrijdag nacht)

Ik word wakker van een geluid op de gang. Ik kijk naast me om te kijken of Nora nog naast me ligt. Ze ligt er nog. Ik wordt helemaal bang en probeer haar wakker te maken, maar ze blijft  verder snurken. KOMAAN.. ik beslis om te gaan kijken. Ik pak voor de zekerheid een kapstok mee en een zaklamp, die ik al aan steek. Ik sta voor de deur. Ik hoor nog steeds voetstappen en een paar 'sst' geluiden. Ik besluit om op 1 de deur open te doen en recht in de ogen te proberen schijnen van de persoon die aan de andere kant van de deur staat. 3,2,..1. Ik doe de deur met een zwaai open en ik schijn met de zak lamp op hun. Ik zie 2 vage vormen. "Ohw ohw, rustiggg doe die zakkamp is weg astenbliefttt." Ik hoor een hese dubbele stem. Een stem die ik maar al te goed ken. Jake. Ik schijn de zaklamp meer op hun en allebei knijpen ze hun ogen toe van het te straffe licht. Het is Jake, ik ruik al van ver dat hij liters heeft gedronken, liters te veel. Naast hem staat een blond meisje. Ik herken haar van school... ze is  een oudere jaar. Wanneer ze allebei hun ogen open kunnen doen. Heeft Jake het door dat ik het ben. Zijn blik wordt helemaal anders en hij duwt het meisje uit zijn arm. Ik kijk hem alleen maar aan. "I oew wie is dit nu weer?? Schat ik dacht dat ik de enigste was..." Jake haalt eindelijk zijn blik van me af en kijkt naar het meisje. "Ten eerste ik heb je nooit gezegd dat je de mijne was, ten tweede niemand noemt mij schat." Zijn stem is al wat beter als ervoor. Het meisje kijkt hem vragend aan. "Daar is de deur, ik heb geen zin meer sorry." Hij zegt het met zijn hand in zijn haar. Het meisje kijkt plots heel boos naar mij maar ik begrijp het niet waarom. " het komt allemaal door jou!! Vuile trut" ik verschiet ervan dat ze me opeens begint uit te schelden. Ze ziet dat ik wit wordt en ze begint vals te lachen. Vanuit mijn ooghoek zie ik dat Jake zijn hand woest op haar schouder legt. "Oké niemand noemt haar trut! Nu is het genoeg. Zorg dat je nooit meer in mijn buurt komt of anders scheelt er wat." Ik kijk hem vragend aan voor zijn reactie. Maar hij negeerd mij. Ik zie dat het meisje boos kijkt maar toch geschrokken is. Vlug loopt ze van de trap en even later hoor ik een harde klap van een deur.

Ik draai me om naar Jake en ik zie dat hij me aanstaart. "Sorry voor dit.." zegt hij hees. "Geeft niet..". "Ik heb drank nodig." Zegt hij terwijl hij zich draait naar de trap. Ik pak zijn schouder vlug. "Ik wil niet dat je weer gaat drinken Jake, je hebt al te veel op." Hij kijkt me kil aan. " laat me los Emilia.." zegt hij stil en hij trekt zich los uit mijn greep en loopt naar beneden. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik ga in de deur opening staan van de kamer van Nora. Ik lach even. Hoe kan ze nu nog zo rustig slapen. "Houu GODVERDOMME" ik schrik van Jake die roept vanuit de keuken. Ik ren naar beneden om te kijken of er iets ergs is gebeurt. Jake staat in de keuken en probeerd een flesje open te doen maar het lukt hem niet. Ik lach in mezelf over hoe dat hij zich zo frustreerd. Wanneer hij het flesje open heeft gekregen zet hij het direct aan zijn mond. Ik stap op hem af, ik zie dat hij schrikt. "Jake, ik zeg het nog een keer." Hij kijkt me boos aan en draait zich met zijn rug naar me om. Nu wordt het me teveel. Ik trek ruw aan zijn schouder en aan zijn blik te zien had hij niet verwacht dat ik het ging doen. "oké Jake nu ga je eens even heel goed luisteren, geef nu dat domme flesje aan mij en ga in de zetel zitten." Hij kijkt me alleen maar vragend aan. Oké nu heeft hij erom gevraagd. "JAKE NU!" Hij schrikt van mijn plotse reactie en drukt het flesje ruw mijn hand in en stapt naar de bank in de living.

Ik pak een glas uit de kast en ik vul het met water. Wanneer ik naast hem kom zitten gunt hij me geen blik, hij kijkt recht voor zich uit met zijn ogen als spleetjes. Ik geef hem het glas. Eindelijk kijkt hij me aan, hij neemt het aan en geeft me een kleine gemeende lach. "Sorry Jake, maar ik moest iets doen." Hij trekt zijn schouders op en schud even. "I-ik moet jou bedanken" zegt hij hees.  Zijn stem is helemaal kapot van vanavond. "Waarom steek je jezelf toch steeds vol met drank?" Hij kijkt terug voor hem, " gewoon het doet me goed, ik vergeet alles en denk even aan niets.." ik weet niet waarover hij het heeft. Ik zal het ook niet te weten komen. Maar ik besluit het toch te vragen: "wat bedoel je?" Hij kijkt me gevoelensloos aan. "Nu even niet Emilia, kunnen we niet iets anders doen?" Ik besluit om er niet op in te gaan en ik knik. Hij lacht dankbaar naar me.

                             Jake's p.o.v

We zitten samen op de bank. Er is een aangename stilte aanwezig. "Zullen we een film kijken?" Zeg ik uiteindelijk, ik kan toch niet meer slapen. Ik zie dat ze even twijfelt maar daarna lacht ze lief en knikt ze. "Ik weet een van de beste horror films.. heb je zin op zo een te kijken." Vraag ik lachend aan haar. Ze knikt instemmend en kijkt weg.

Al na de eerste 10 minuten van de film heeft ze al een kussen gepakt om zich erin te verstoppen. Ik moet lachen en ze kijkt boos naar mij. "Ben je bang?" Ze kijkt boos naar mij maar daarna moet ze weer lachen. "Nu komt het engste stuk van de hele film.. ik zou maar oppassen!" Zeg ik met een knipoog. "Het kan dus nog enger??" Ik moet lachen en ik steek mijn arm uit. Ze begrijpt wat ik bedoel maar ik zie dat ze twijfels heeft. Toch doet ze het. Niet veel later ligt Emilia ik mijn armen. Ik leg mijn arm rond haar. Wanneer er opeens iemand wordt vermoord, verstopt ze haar hoofd ik mijn schouders. Schattig. Ze kijkt verschrikt op, "sorry euhm.. dat was niet mijn bedoeling" zegt ze stotterend. "Geeft niet hoor" zegt ik geruststellend.

Wanneer de film gedaan is, zeggen we allebei niets. Ik wil opstaan maar ik hoor dat Emilia haar ademhaling regelmatig is. Ze slaapt. Ik krijg direct een glimlach op mijn gezicht en ik moet moeite doen om mijn lach in te houden. Ik pak mijn gsm en kijk hoe laat het is: 5 uur...
ik ga niet meer slapen nu. Ik kan toch niet slapen. Ik besluit om nog een film te kijken. Met Emilia slapend op mijn schouder zit ik een film te kijken. Half met mijn gedachte bij haar en wat er deze avond is gebeurd. Straks moet ik haar hier weer alleen laten en dan ga ik naar boven. Daarna moeten we weer doen alsof er niks is gebeurt. Het kan niet anders. Het is beter voor ons allebei...