ออร์มสะดุ้งตื่น มาอีกทีฟ้าก็สว่างจ้า ตกใจจนเรียกหาวัลโก้เสียงสั่น
"วัลโก้! นี่เวลาใดแล้ว. ใกล้เวลาที่จะต้องเข้าเฝ้าคิงอาเธอร์หรือยัง"
วัลโก้รีบโผมาจากห้องด้่นข้างเมื่อได้ยินเสียงองค์ชายของตน
"เที่ยงวันแล้วท่านออร์ม ท่านฟาดิสพาคณะราชทูตเข้าเฝ้าองค์ราชาแห่งเซเว่นซีแล้วเมื่อตอนเช้า"
"ท่านควรปลุกข้า ทางนี้จะคิดกันเช่นไรองค์ชายเครื่องบรรณาการกลับไม่เข้าเฝ้าเหนือหัว เขาจะไม่หาว่าพวกเรากบฎหรืออย่างไร"
ออร์มร้อนใจนึกโมโหอาการปวดท้องที่กำเริบขึ้นมากระทันหัน จนทำให้ตนไม่สามารถเข้าเฝ้าได้
"ไม่เลยขอรับ องค์ราชามีพระประสงค์ให้พระมารดาของพระองค์ออกว่าราชการแทน
ราชินีแอตแลนน่าทรงมีพระทัยเมตตากว้างขวางไม่ถือโกรธที่ท่านออร์มไม่ได้เข้าเฝ้า
เพราะปัญหาสุขภาพเล็กน้อยตามที่ฟาดิสได้ทูลให้ทราบพะยะค่ะ"
วัลโก้เล่าพลางประคองออร์มให้เดินกลับไปนั่งที่ปลายเตียง กลัวว่าอาการปวดท้องของอีกฝ่ายจะกลับมากำเริบอีก
"ท่านออร์มตำแหน่งของท่านถูกประทานลงมาแล้ว พระชายาตำหนักตะวันตกพะยะค่ะ"
"สูงเพียงนั้นเลย ข้านึกว่าจะได้ตำแหน่งสนมเล็กๆสักตำแหน่งเสียอีก"
ออร์มตกใจไม่น้อยเมิ่อได้ยินตำแหน่งของตัวเองหลังจากที่เข้าพิธีเสกสมรส
ก่อนจะนิ่งไปเมื่อคิดว่ามันคือการแต่งงานทางการเมืองระหว่างสองอาณาจักรจะประทานตำแหน่งต่ำกว่านี้ก็ไม่ดี จะให้ตำแหน่งสูงกว่านี้ก็ไม่ได้
"แล้วกำหนดการเสกสมรสเล่า"
"อีกสองวันให้หลังพะยะค่ะ เมื่อองค์ราชาเสด็จกลับเข้าวัง"
##########
ออร์มนึกทึ่งกับการเนรมิตงานสมรสเสร็จในชั่วข้ามคืนของบรรดานางกำนัลของอาณาจักรนี้เหลือเกิน
จำได้ว่าเมื่อสองวันที่แล้ว ที่ต้องย้ายข้าวของมาที่ตำหนักตะวันตก ยังไม่มีดอกไม้สีสันสดใส แล้วของตกแต่งอีกมากมายพวกนี้เลยสักชิ้น
BẠN ĐANG ĐỌC
Tribute and King 👑 [ThurOrm]
Fanfictionหนึ่งบรรณาการ หนึ่งราชันย์ ออร์ม องค์ชายที่ถูกลืมจากเมืองขึ้น ต้องกลายเป็นเครื่องบรรณาการมีชีวิตที่ถูกส่งมาเสกสมรสทางการเมือง กับราชาแห่งเจ็ดคาบสมุทร ที่ขึ้นชื่อว่าโหด และไร้ความปราณี กษัตริย์อาเธอร์แห่งเซเว่นซี