Tribute and King 👑 [ThurOrm]

นวด

ออร์มขี่กีดาร์ซกลับตำหนักตะวันตกด้วยอารมณ์เบิกบาน เหมือนดอกทานตะวันที่ได้รับแสงอาทิตย์

"พระชายา หายไปไหนมาเพคะ พวกหม่อมฉันกับท่านวัลโก้หาท่านไปรอบบริเวณตำหนัก นี่กะว่าอีกครึ่งชั่วโมง พระองค์ยังไม่เสด็จกลับ พวกกระหม่อมคงต้องไปรายงานองค์ราชาแล้วนะเพคะ"

นางกำนัลน้อยมินน่าที่รับใช้ใกล้ชิดออร์มในตำหนักวิ่งมาด้วยใบหน้าที่ซีดขาว  น้ำตาคลอหน่วย พวกนางคิดมากมายถ้าเกิดว่าพระชายาหายไป   หรือโดนจับตัวไป หรือเกิดอะไรที่ไม่ดีขึ้นกับพระองค์

คนที่ต้องรับโทสะจากองค์เหนือหัวคงเป็นนางกำนัลประจำตำหนักอย่างพวกนางเป็นแน่แท้ เมื่อเห็นพระชายาเสด็จดำเนินกลับมาอย่างปลอดภัยไร้รอยขีดข่วนก็ให้โล่งอกโล่งใจจนน้ำตาพานจะไหล

"ข้าขี่กีดาร์ซเพลินไปสักหน่อย ขอโทษที่ทำให้ตกอกตกใจกันนะ"

ออร์มก้าวลงจากหลังม้าด้วยท่วงท่าสง่างาม เอ่ยขอโทษขอโพยนางกำนัลเพราะรู้สึกผิดมากจริงๆ

"แค่พระองค์เสด็จกลับมาอย่างปลอดภัยพวกกระหม่อมก็หายกังวลแล้วเพคะ  แต่ท่านวัลโก้น่ะสิเพคะ ดูเป็นห่วงพระชายามากๆ"

ออร์มรีบเดินเข้าตำหนักเพื่อหาวัลโก้ทันที  เมื่อได้ฟังคำบอกเล่าจากนางกำนัล

เมื่อเจ้ามาบริเวณห้องโถงหลักของตำหนักก็เจอวัลโก้นั่งหน้านิ่วคิ้วขมวด

เมื่อเห็นว่าผู้ที่เข้ามาเป็นออร์ม ผู้ชราก็ถอนหายใจออกมา  แต่ก็ยังไม่พูดอะไร ออร์มรู้ว่าวัลโก้คงโมโหมาก

"วัลโก้ ข้าขอโทษนะที่พากีดาร์ซออกวิ่งเพลินไปหน่อย"

ตอนแรกวัลโก้จะยังไม่พูดอะไรกับองค์ชายน้อยของตน  แต่เมื่อเห็นสายตาที่มองมาอย่างสำนึกผิดแล้วเหมือนจะออดอ้อนอยู่ในที  วัลโก้ก็ทนใจแข็งต่อไปไม่ไหว

"เฮ้อ กระหม่อมทราบว่าท่านออร์มเหงา แต่ท่านออร์มก็ต้องทรงรู้ถึงหน้าที่ของท่าน. ท่านออร์มไม่ใช่เจ้าชายคนเดิมอีกต่อไปแล้ว  ท่านคือพระชายาของราชันย์แห่งเจ็ดคาบสมุทร  มีสายตามากมายจากหลายเมืองหลายอาณาจักรคอยติดตามท่านอยู่"