Love Line (Jeongyeon Jimin ) Jeongmin

Saçma Bir Neden

-Bak nolur ağlamayı bırak Jeongyeon korkutuyorsun beni. Lütfen bak, herkes sana hayran etrafına bir bak, senin onları görmeni bekleyen bir yığın erkek var etrafında, Jimin kim?

-Offff anlamıyorsun olay o değil, olay Tanrının cezası Jimin değil, benim aptallığım. Sen günlerce bana söylemedin, o biliyordu ve beni küçümseyerek ters ters davrandı, ne kadar acınası bir durum, aptal kafam, aptall...

-Ya saçmalama sana öyle geliyor olmasın, öyle olmamıştır.

Nayeon'un bileklerine yapışarak:

-Bana her şeyi tam anlatmak zorundasın, bunu bana borçlusun anladın mı? Her şeyi, bırak üzülürsem üzüleyim.

Nayeon'la evin yakınındaki sessiz sakin bir kafeye oturduk.

-Evet dinliyorum.

Güneş gözlüğümü çıkardığımda ortaya çıkan kızarmış gözlerle sert sert Nayeon'a bakmaya devam ettim.

-Ne duruyorsun ürkek tavşan gibi, uzatma anlat artık.

+Söz ağlamayacaksın, offf nerden çıktı bu iş.

-Söz veriyorum o salakla ilgili hiçbir şeye ağlamayacağım, ama yarından itibaren, bırak bugün ağlayım ve bitsin.

Gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı, sakin kalmaya çalışsam da yaşların arkası kesilmiyordu.

+Jeongyeon... Yapma nolur, ağlamana dayanamam.

-Anlat, işte (yaşlarımı alel acele sildim), nolur.

Nayeon, önündeki peçeteyi parçalara ayırmakla meşgul gözlerini kaldırmadan anlatmaya başladı:

+Ya of çok saçma ideal tipi değilmişsin, zaten çok yoğun çalışıyorlar, gerçek anlamda ideallerine tamı tamına uymayan bir kızla çıkmayı düşünmüyor, daha uzun saçlı, sevimli kızlardan hoşlanıyormuş, kısa saçı sevmiyor oğlan çocuğu gibi geliyormuş gibi saçma bir neden.

-Aptalım ben yaa, benden hoşlandığını düşünmüştüm, ya da bir şekilde olabileceğimizi. Sadece şu aptal saçlardan dolayı mı?

+Bir de işte sanırım tavırlarını tuhaf buluyormuş,offf bunları söylediğim için kendimden nefret ediyorum.

-Tavırlarımı mı? Be-ben nasıl ne yani neden? Tavırlarımın nesi varmış? Of kendimi atmak istiyorum.

Saçlarımı uzatmalıyım, kaynak mı yaptırsam? Peki izin verecekler mi? Onun beğenisi için değil, o gerizekalı umrumda değil pislik! Aynaya bakmaya devam ettim, gerçekten de oğlan çocuğuna mı benziyorum? Eğer öyleysem bile kesinlikle yakışıklı bir çocuk olurdum, diyip kendime dil çıkardım.

Sonra yine gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı "Aptal çocuk aptal!!!", bunu Jimin'e mi yoksa aynada gördüğüm çocuğa mı söylediğimi bilmiyorum.

Onun için değil, istediğim için, kendimi daha iyi hissedebilmek için saç uzatma iznini almalıydım, önce bunu menajerimizle paylaştım ancak konseptleri J.Y. Park belirliyordu ve beni ısrarla kısa saçla görmek istiyordu. JY Park'la görüşmek istediğimi söyledim.

-Ben artık saçlarımı uzatmak istiyorum efendim, lütfen.

+Böyle bir şey olmayacak, senin güzel yüzünü kısa saçların daha da anlamlandırıyor, bana güven.

Normalde kolay kolay yapmayacağım bir hareketi yaparak dizlerimin üstüne çöktüm, gözlerimin dolmasına engel olamadan

-Lütfen efendim, lütfen izin verin, ben oğlan çocuğu gibi anılmak istemiyorum.

+Nerden çıktı bu? Senin şu anki imajın için ölen binlerce erkek var, sen onların rüya kızısın, hayalisin. Kim neden böyle hissettirdi, benim özgüvenli Jeongyeonuma ne oldu?

-Nolur sormayın.

+Bana bak bir erkek için değil, değil mi? Böyle bir şeye müsade edemem. Aşka yer yok.

Normalde çok katı olan ve sinirlendiğinde taş üstünde taş bırakmayan adam bana acır gibi bakmıştı, yüzünde kızgınlık yoktu.

-Hayır bu sadece benim için, asla ama asla başka biri yok, aşk asla yok.

Acımakla şevkat arasında gidip gelen bakışlarıyla beni incelemeye devam etti, yukarı bakıp derin nefes aldıktan sonra başını salladı:

+Peki, saç senin. Sana güveniyorum, izin vermemin tek sebebi en basit kıyafetlerle bile özgüveni sayesinde tek bir bakışla erkekleri kendine aşık edebilen Jeongyeon'u görmek istediğim için. Şu an karşımda kendi görüntüsünü sorgulayan, özgüvensiz kızı istemiyorum.

-Söz veriyorum efendim, kimsenin özgüvenimi düşürmesine izin vermeyeceğim. Çok teşekkür ederim, çok teşekkür ederim.

Ve kendime söz verdim yarından itibaren onun için asla ağlamayacaktım, Jimin platonik aşkım değil artık resmi olarak düşmanımdı, platonik düşmanım...