Mucize ✓TAMAMLANDI✓

20

☁️Selam arkadaşlar☁️
Bu bölüm özel bölümdür,
❤️😘Keyifli okumalar😘❤️

***

-Ertesi gün-

Ali'den;

Ne Yaprak ne çete, bugün okula gelmemişti,
Ben de Normalde Yaprak'ın yeri olan,
Sıraya geçip oturdum...
Ders başlamıştı,
hocaya görünmeden telefonumu elime aldım, İnstagram hesabıma girip adımı @Ali.34 yaptım.
Yaprak bir kaç mesaj atmıştı,

@AyvazYaprak1:Ali

@AyvazYaprak1:Bakar mısın?

@AyvazYaprak1:iyi bakma,

Görüldü atıp çıktım Instagram'dan...
Dün çok fazla içtiğimden hâlâ gözlerim ağrıyor, başım dönüyordu...
Derse daha fazla katlanamayıp başımı sıraya gömdüm,
Doğru mu yaptım bilmiyordum,
Ama çok yalnız hissediyordum,
Çok kötü,
Çok pis,
Çok kalpsiz,

İstediğim de bu değil miydi zaten?
Hayır kesinlikle bu değildi?!

Ben güçlü olmak istiyordum,
Güçlü ve mutlu...

Ama böyle...daha güçsüzdüm,
Çünkü güç kaynağım yanımda değildi,
Yaprak yanımda değildi,
Küçük Titan'ım yanımda değildi,
Ve kahretsin onu üzmüştüm...
Cidden ne yapmıştım ben?
Aileme olan sinirimi ondan çıkarmam haksızlıktı! Ona yapılan bir haksızlık,
Aşkıma yapılan bir haksızlık,

Ondan özür dielmeliydim,
Her ne kadar affetmeyeceğini bilsem de,
Gönlünü alabildiğim kadar almalıydım,
Kalbini onarabildiğim kadar onarmalıydım...

Bana yeniden belki biraz güvenmesini sağlamalıydım...

-okul çıkışı-

Yaprağın evine doğru yol aldım,
Kapıdan kovsa belki bacadan sığmam ama pencereden kesin giriş yapardım,

Ama önce işimizi sağlama almalıyım değil mi?
Yerden bir taş bulup yaprağın camına fırlattım oh tam isabet!!!

Değilmiş..."EVLADIM CAMI NE DİYE KIRIYORSUN!"

"teyzecim n'olursun sus, lütfen yaptırcam ben camı sus..."

Teyzeyi susturmaya çalışırken cama yaprak çıktı,o görmeden bir binanın altına saklandım...
Geri içeriye girince çıktım,
Teyze hâlâ orda sayıyordu bana,
Aman say teyzecim sağ baştan diyip güldüm kendi kendime...
Bu kız ne garip bir mahallede oturuyordu?
Bu sefer doğru cam olduğuna emin olduğum cama bir taş fırlattım,
Ve binanın içine koştum,
Bir kat için asansöre binmeyip merdivenden çıktım,
Kapıyı korka korka çaldım,benim bildiğim Yaprak şuan fena sinirlidir.

"NE VAR?!" Diye açtı kapıyı...

"Benim Ali"

"Git buradan"

"Yaprak bir dinle,"

"Defol git,Kendin gibi kalpsizlerle eğlen,benim kalbim lunapark değil sana eşlik etsin"

Diyip kapıyı suratıma çarptı,
Böyle olacağını biliyordum küçük Titan...

Aşağıya inip ağaca tırmanarak zor da olsa çikolatalı sütlerle dolu odasına girdim,
Elini hafif kaynıyordu ama,değmişti...

Odadan çıkıp salon olduğunu düşündüğüm odaya girdim,
Yaprak kanepede oturmuş sessiz sessiz ağlıyordu,
Beni görünce gözyaşlarını silip ayağa kalktı,

"Nasıl girdin?! Ne işin var senin burda gitsene!"

"Yaprak biliyorum... kırdım seni"

"Fazlasıyla!"

"İstersen... onarabiliriz..."

"Yine mı aynı oyun! Düşmem bu sefer Tekelioğlu düşmem!"

"Tekelioğlu diyip durma! Ben o adamın soyadını taşımak istemiyorum artık!"

"Niye geldin! Gitsene"

Yaprak tekrar ağlamamak için kendini sıkarken,ben onun bu halini görüp kendime küfredip duruyordum.

"Gitmiyorum,Gitmeyeceğim,
Yaprak... üzdüm seni,
Onu gibi,
Güvenini sarstım,
Onun gibi,
Gittim,
Onun gibi,
Onarmak istiyorum,
Kendim gibi...
Ben farkettim de,
Benim yaşam kaynağım da güç kaynağımda sensin,ben sensiz ölü bir bedenden ibaretim,
Ruhumu geri ver yaprak..."