ŞİZOFRENİ || TEXTING ||

Minik Feryatlar

Kayra okulun merdivenlerine yönelirken duyduğu çığlık sesiyle arkasına döndü .

Bir kız yere düşmüştü ,
Bu kızı tanıyordu .
İsmi..
İsmini aklına getiremedi bir türlü.

Gözlerini kıstı ve olayı anlamaya çalıştı . Hayır,bu kız yere düşmemişti .Bu kız kendini yere atmıştı .Bahçedeki tüm insanların bakışları ondaydı . Sanki Dünya'dan soyutlanmıştı .

"Kalksana kızım mal mısın?" Diye bağırdı önündeki bankta oturan erkek .

Kayra ,tüm dikkatini arkasına dönmüş bir şekilde oraya vermişti . Kız ellerini yere koymuş ,yer bakarak mırıltı tarzında sesler çıkarıyordu . Başını sallıyordu arada .Neden böyle yapıyordu ?

Bir kız yanına ilerledi ve kolundan tutarak onu kaldırmaya çalışmıştı .Yerde oturmuş kız sanki ona hiç güç uygulamamışçasına gözlerini sıkmış mırıldanmaya devam ediyordu . Mırıldanmalarını yerini çığlıklara bıraktı .

O sırada zil çalmıştı . Bazı insanlar korku dolu gözlerle okula çıkıyordu .Bazıları kahkaha atıyordu ,bazıları acır gözlerle bakıyordu .

Acı dolu çığlıklar Kayra'ya hiç iyi hissettirmiyordu.

Edebiyat Hocası koşa koşa merdivenlerden inerken bağırıyordu .

"Elisya ! Elisya ! Kızım ,iyi misin yavrum ?" Kayra ayaklarını nihayet hareket ettirebildi ve oraya doğru ilerledi .

Diğerlerinin aksine Kayra'da vicdan denen bir şey vardı .

"Hocam ? Bir sıkıntı mı var ? Anlayamadık ." Dedi sorgu dolu gözlerle . Yerde oturan kız -Elisya -ise hala gözleri kapalı mırıldanıyordu .

Mırıltılar ,çığlıklar ..En sonunda yerini feryatlara bırakmıştı . Kollarının üstünde daha fazla güç uygulayamadı Elisya .Yere düştü .Gözleri kapalı ,titriyordu.Yerde cenin pozisyonunu almışken başında hocası , halüsinasyonlarını görmekten delirdiği Kayra'sı ve ona acıyan birkaç insan vardı .Hayatında hiç bu kadar güçsüz hissetmemişti .

-
16.27
14.1.2019