[Zhenhun] Shattered Glass

Part 7

ผู้กองหนุ่มเริ่มรู้สึกแล้วว่า ดวงของเขาปีนี้ท่าจะเป็นดวง "หลังชนฝา" ทำไมน่ะหรือ? ไม่งั้นเขาจะมาอยู่ในโพสิชั่นแบบนี้ติดกันสองครั้งในวันเดียวได้อย่างไร

ทันทีที่เห็นใบหน้าของจ้าวอวิ๋นหลานที่เดินเข้ามาในห้องโถง ผู้นำหนุ่มก็ขมวดคิ้วเดินตรงรี่เข้ามาหาอย่างเอาเรื่อง ดึงตัวเขาเข้าหา ลำแขนแกร่งกดเขาไว้จนแผ่นหลังแนบชิดสนิทกับกำแพง ใบหน้าอีกฝ่ายอยู่ใกล้จนรู้สึกได้ถึงไออุ่นของลมหายใจกันละกัน

"RED! คุณจะทำอะไร?"
จ้าวอวิ๋นหลานพยายามใช้แขนป้องริมฝีปากตัวเองไว้เมื่ออีกทำท่าจะรุกล้ำเข้ามาหา

ดวงตาสีแดงจัดภายใต้หน้ากากดำทะมึนหลุบมองริมฝีปากบางที่มีรอยแผลของคนตรงหน้า เมื่อเห็นอีกใ่ายพยายามปัดป้อง จึงเปลี่ยนไปใช้นิ้วมือสัมผัสเนื้อเยื่อสีชมพูระเรื่อแทน

"ปาก...ไปโดนอะไรมา?" 
เสียงทุ้มต่ำแหบพร่า แววตาแฝงความดุร้ายคาดคั้นจนผู้กองหนุ่มเริ่มกริ่งเกรง สองมือเพิ่มแรงพยายามผลักอีกฝ่ายออกห่าง

การกระทำของร่างผอมบางทำให้ผู้นำหนุ่มสังเกตุเห็นมือทั้งสองของอีกฝ่าย ผิวขาวเนียนเต็มไปด้วยรอยบาดจากหนามกุหลาบ แม้ว่าเลือดจะหยุดไหลไปนานแล้ว

ใบหน้าของ RED ฉายความเจ็บปวดออกมา เขารวบมือทั้งสองของผู้กองจ้าวไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว ยกขึ้นจรดริมฝีปาก จุมพิตลงไปรอยแผลเบาๆ

"เจ็บมากไหม?"
ที่จริงผู้นำหนุ่มได้รับรายงานจากเหลาฉู่แล้วว่า จ้าวอวิ๋นหลานได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยตอนไล่ติดตามคนร้าย ทำให้เขารู้สึกผิดในใจอย่างรุนแรงที่ปล่อยให้ร่างผอมบางกลับไปทำงานที่หน่วยสืบสวนพิเศษอีกครั้ง

ทว่าเขาไม่มีทางเลือกอื่น "เสิ่นเวย" คนนั้นไปมาไร้ร่องรอย ขนาดทีมแกะรอยที่เก่งที่สุดของเขายังไม่สามารถตามสืบสะกดรอยได้ เขาสงสัยว่า บาร์เทนเดอร์ผู้นั้นคือเจ้าของพลังอันลึกลับในคืนที่จ้าวอวิ๋นหลานโดนวางยา RED ต้องการจะสืบให้รู้ว่า คนผู้นั้นมีเบื้องลึกเกี่ยวข้องกับกลุ่มกบฏอย่างไรหรือไม่ เท่าที่ตามสืบมาได้ ดูเหมือนว่าชายคนนั้นจะไม่เคยปรากฎกายที่อื่นนอกเสียจากบริเวณที่มีคนรักของเขาอยู่ใกล้ๆเท่านั้น