[Zhenhun] Shattered Glass

Part 4

"ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ติดต่อกลับ ผมออกมาทำคดีนอกเมือง สัญญาณไม่ค่อยมี"

หลังจากพิมพ์แล้วลบ พิมพ์แล้วลบอยู่หลายต่อหลายครั้ง ในที่สุดนิ้วเรียวยาวก็กดส่งข้อความไปหาเจ้าของสายมิสคอล

สักพักก็แมสเซจเด้งขึ้นมาบนหน้าจอ

"คุณไม่เป็นไรใช่ไหม หายหน้าหายตาไปหลายวัน ผมโทรไปที่หน่วยงานก็ไม่มีใครทราบ เป็นห่วงแทบแย่"

หยาดน้ำรื้อขึ้นที่หางตาของชายหนุ่ม เขาเม้มปากแน่น พลางกดข้อความตอบกลับ

"งานคราวนี้ซับซ้อนมาก ผมสบายดี ไว้ผมกลับไปแล้วจะติดต่อไป"

"... ได้ ทานข้าวให้ตรงเวลานะ เดี๋ยวโรคกระเพาะกำเริบ"
ยังคงอ่อนโยนไม่เปลี่ยน ข้อความแสดงความเป็นห่วงเป็นใยของอีกฝ่ายทำให้เขารู้สึกแน่นหน้าอก

เขากดพักหน้าจอมือถือ นั่งเหม่อมองอุปกรณ์สีฟ้าที่วางพักไว้บนโต๊ะ

หลังจากที่เขายอมตอบรับเงื่อนไขของ RED เขาพยายามต่อรองขอโทรศัพท์มือถือคืน โดยอ้างว่าไม่ต้องการให้คนรอบตัวเป็นห่วงที่จู่ๆเขาก็หายตัวไปดื้อๆขาดการติดต่อ พยายามอยู่หลายวันแต่ RED ก็ไม่แสดงท่าทีว่า จะยอมโอนอ่อนผ่อนตามให้แต่อย่างใด

ใครจะรู้ว่า จู่ๆเมื่อคืนก่อน หลังเสร็จสิ้นแนบชิดสนิทสนมกันบนเตียง ผู้นำหนุ่มก็จุมพิตที่หลังคอเขา กระซิบบอกให้ผู้กองหนุ่มแบมือออกก่อนจะวางมือถือสีน้ำเงินเข้มให้ที่ฝ่ามือเขาอย่างแผ่วเบา

จ้าวอวิ๋นหลานตกตะลึงพยายามจะพลิกตัวไปมองคนที่โอบรัดเขาจากด้านหลัง ภายใต้อ้อมแขนแกร่งแต่ไม่สามารถขยับตัวได้ด้งใจ ทั้งๆที่รูปร่างของทั้งสองก็ไม่ได้แตกต่างกันมากแท้ๆ แต่เขากลับไม่สามารถออกแรงขัดขืนได้สักครั้ง

ริมฝีปากอุ่นนาบกับต้นคอ

"...อย่าทำให้ฉันผิดหวัง" ขบเม้มที่ติ่งหูพลางเอ่ยกำชับด้วยเสียงแหบพร่าอันเป็นผลจากการตักตวงความสุขสมกับร่างในอ้อมกอดตลอดค่ำคืนอันยาวนาน