[Zhenhun] Shattered Glass

Part 8

ลมเย็นพัดเอื่อยเฉื่อยเข้ามากระทบผิวกายเปล่าเปลือยจนเจ้าของแพขนตายาวค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ แสงจันทร์นวลส่องผ่านกระจกบานใหญ่อาบไล้เรือนร่างผอมบางที่นอนหลับสนิทอยู่เคียงข้างเขา

ชายหนุ่มยันตัวลุกขึ้น กระชับผ้าห่มขึ้นคลุมร่างของอีกฝ่ายอย่างทะนุถนอม ดวงตาคมกล้าจับจ้องดวงหน้าได้รูปของคนข้างๆ แล้วค่อยๆเลื่อนไปที่จับที่ขนคิ้วเข้ม เบ้าตาและสันจมูกโด่งที่รับกับโครงหน้าหล่อเหลามีเสน่ห์ ไล้เรื่อยมาจนถึงกลีบปากแดงระเรื่อที่ปรากฎรอยช้ำนิดๆจากการที่โดนเขาตักตวงความปรารถนาซ้ำแล้วซ้ำเล่าเมื่อช่วงหัวค่ำ

ผู้นำหนุ่มขยับนิ้วเรียวยาวขึ้นอังที่ปลายจมูกของอีกฝ่าย รับรู้ถึงไออุ่นของลมหายใจแผ่วๆ สม่ำเสมอของคนที่กำลังอยู่ในห้วงนิทรา รอยยิ้มอ่อนโยนปรากฎที่มุมปากแทนที่ความเย็นชาในยามปกติ หยาดน้ำบางๆรื้อขึ้นที่ดวงตาสีทัมทิมทั้งสองข้าง เมื่อรับรู้ถึงลมหายใจอุ่นๆแห่งชีวิตและแผ่นอกที่กระเพื่อมขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะของคนเคียงข้าง

หมื่นปีแล้ว...ที่เขารอคอยให้ร่างผอมบางนี้กลับมาอยู่เคียงข้าง เริ่มแรกที่แอนเชี่ยนส์เข้ามาก่อตั้งรากฐานบนดาวดวงนี้ เขาคอยติดตามอยู่เคียงข้างจ้าวอวิ๋นหลานในฐานะผู้พิทักษ์ของชายหนุ่ม ในช่วงเวลานั้นเขารู้เพียงว่าคนผู้นี้มีความสำคัญยิ่ง เพื่อปกป้องคนผู้นี้ เขายินดีทำทุกอย่างเพื่อให้ชายหนุ่มบรรลุวัตถุประสงค์ เสียสละให้ได้แม้กระทั่งชีวิต เพื่อความสุขของคนคนนี้ ชายหนุ่มคือความฝันในใจเขา อนาคตของเขา

ทว่าวันหนึ่ง เมื่อเขาความฝันและความตั้งใจของเขาล่มสลายลงต่อหน้าต่อตา ความเจ็บปวดเกินทนบาดลึกราวกับหัวใจทั้งดวงถูกบีบจนป่นสลาย ดวงตาเขาพร่าเลือน มองทุกสิ่งทุกอย่างด้วยความโศกเศร้าสิ้นหวัง ทนทุกข์ทรมานกับความโดดเดี่ยว สูญเสีย นานนับหลายร้อยหลายพันปีเพื่อรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับคนที่สำคัญยิ่งกว่าชีวิต จนวันหนึ่งหัวใจที่เย็นชาราวน้ำแข็งก็เริ่มมีแสงแห่งความหวัง เมื่อการค้นคว้าทดลองประสบความสำเร็จวิทยาการที่ก้าวหน้าได้มอบคนตรงหน้ากลับคืนมาอีกครั้ง แต่เพราะเหตุการณ์ที่ล่อแหลมหลายครั้ง เขาจึงต้องกล้ำกลืน ทำได้แค่เฝ้ามองอยู่ห่างๆ ขณะเดียวกันความรู้สึกที่อยากปกป้องดูแลค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกอยากครอบครอง ความรู้สึกนั่นรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ถึงขนาดอยากเป็นเจ้าของคนผู้นี้ทุกอณูของร่างกาย ไม่อยากให้ใครมาเห็นหรือแตะต้อง เขารู้ว่าการทำเช่นนี้เป็นการกระทำที่เห็นแก่ตัว แต่เขาไม่อาจตัดใจ เขายอมสละทุกอย่างแต่ไม่อาจแข็งใจทนรับความรู้สึกที่เหมือนมีดกรีดเนื้อหัวใจนับหมื่นปีได้อีกเป็นครั้งที่สอง