~Sabahın Karanlığı~

151 42 30
                                    

Yine günlerden bir okul günü. Ne kadar sıkıcı olduğunu tahmin etmişsinizdir dimi? Alarmın çalmasıyla ürkmem bir olmuştu .O kadar uykuya dalmıştım ki. Alarmı kapatıp uyumak istiyordum ,ama yapamazdım .Bende daha mantıklı bir şey yaptım,tabi buna ne kadar mantıklı denilirse.Alarmı ertelemiştim .Ve yeniden uykuya daldım.Ve hemen alarm çaldı.10 dakikada ne kadar çok uyuyabilirdim ki?
Artık uyanmak zorundaydım ve de öyle oldu . Yatakdan kalktığım gibi yüzümü yıkamaya gittim .Daha sonra üstümü giyinip kahvaltı yaptım .Saati 10 dakika ertelediğim için geç kalmıştım.Fazla bir şey de yiyemedim zaten.Koşarak okula gidiyordum ki aklıma ilk dersin coğrafya olduğu geldi.Cografya hocamız o kadar ters bir insandı ki size anlatamam .Sabahın ilk ışıklarıydi .Hava hafif karanlık ve sisliydi . Korkmuyordum .Korkmam için ,bir çok neden olmasına rağmen,yinede Korkmuyordum.Okula girdim .Bahçede pek çok kimse yoktu. Sınıfıma gittim .Kapı deliğinden baktım ve "Öğretmen girmişti"  .-Yine her zamanki gibi erken girmişti. Tabi ben de 10dk alarmı ertelediğim için geç kalmıştım. Düşünüyordum.Ne yapmalıydim? Derse girmeli mi yoksa beklemelimiydim ? Ne yapacağımı bilmiyordum açıkçası. Düşünüp durdum .Neden ertelemiştim ki alarmı .10 dakika daha uyumasaydım ölür müydüm .O an ki ruh halimle uyuma isteğim daha ağır basmıştı.Kararımı vermiştim.Bekleyecektim .Zaten bir ders Coğrafyaydı, sonra bitecekti. Hocamız çok aksi birisi olduğu için beni yok yazardı evet . Haklıydı da fakat yok yazmaktan beter edebilirdi .Her ne kadar   Lise ikinci sınıfın zorluğuna göre başarılı bir öğrenci olsam da  Hoca yine kızardı .Nereden mi biliyorum? Daha geçenlerde sınıfın 2.sine kızmıştı .Evet belki çok fazla kızmamıştı ama yinede kızın yüzü domates gibi kızarmıştı.Ben ise sınıfın 3.süydüm .Evet düşüncem biraz yanlış olabilir .Yani sınıf 1.sine az, 2.sine biraz fazla 4-5-6ya biraz daha fazla geri kalanına daha da fazla kızar diye düşünüyordum .Ama başarılı öğrenciler genelde en gözde öğrenciler oldugu için böyle düşünmem normaldi.
Kararımı kafamda netleştirdim .Bekleyecektim ama koridorda değil.Wc de de bekleyemezdim .Zira bizim okulun "Tiki" kızları beni hocalara söyleyebilirdi. Dışarıya çıktım.Okulun arkasında bekleyecektim.Hava biraz daha aydınlanıyordu.En azından telefonun ışığıyla yürümektense ,önümü görebildiğim için mutluydum.Beklemeye devam ediyordum ta ki o gizemli çocuğu görene kadar...

*GİZEMLİ ÇOCUK*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin