*GİZEMLİ ÇOCUK*

~Gerçekler Karşısında~

Savaş: Bak .Evet bize inanmıyorsun ama inanman için bir sürü sebep var .
Ben : Off Savaş ya .Yine mi aynı hikaye? İnanmıyorum işte . ( Her ne kadar kendime yediremesem de gerçek olduğundan kuşkulanıyordum .)
Savaş: Yaa boş yapma Sanem .Hadi ama .Eminim inanmıyorsundur. Ya da şöyle söyleyeyim.
"Aslında gerçek olduğunu sende biliyorsun, inanıyorsun ama kendine yediremiyorsun. Bunu ikimiz de çok iyi biliyoruz. "dedi ve gitti .
Arkasından öyle bakakaldım. Sonra içimden bir ses " Ya gerçekse . Geçmişini araştır ki ,geleceğin aydınlık olsun." dedi. O an " Denemekten zarar gelmez. En fazla ne kaybederim ki ?" dedim ve Savaş' ın arkasından koşmaya başladım.
" Savaaaşşş !! Savaaaşşş!! Beni bekleee duurrrrr.

- Ne var Sanem ? Niye peşimden koşuyorsun? Hani ben hikaye anlatıyormuşum ya , hani inanmıyorsun ya bana . N'olduu ??
Ben : Evet haklısın. Aslında sen hikaye anlatıyorsun .Hem de yaşanmış bir hikaye.
Savaş: Yani bana inanıyorsun.Öyle değil mi?
Ben : Evet Savaş .Sana inanıyorum .Hem de tüm yüreğimle . Neden biliyor musun?
Savaş: Neden ?
* gözlerim yaşarıyor ve sesim buruk çıkıyordu*
Ben : Çünkü... Çünkü bir insanın ailesine benzemediği için her gece bunu düşünerek uyuması ve en acısı da imkansız gibi düşünülen ," Hayır gerçek değil sadece yanılıyorum , ben evlatlık olamam" düşüncesi insanı kahrediyor.
Bir de gerçek olma ihtimali gittikçe kesinleşiyorsa .. Öyle çok düşünüyor ki insan . Sen karşıma çıktıktan beri geceleri uyuyamıyorum. Evet .Gerçek olduğunu hissediyorum. Ama bunu kendime yediremiyorum .Çünkü onlar benim ailem. Çünkü onlar benim yaşam kaynağım
Çünkü onlar benim herşeyim...
Akrabalarım küçüklük fotoğraflarını karşılaştırdığı zamanlarda bana yine " Aa sen kimseye benzemiyosun ki ya " diyip gülmemeleri için hep fotoğraflarımı saklardım...

(Ve daha bir çok üzücü olayı anlattım)

Kelimeler boğazımda düğümleniyordu ve gözyaşlarımın aktığını hatta ağladığımın farkına varmıştım.
Savaş gözyaşlarımı silerek söze başladı.

" Biliyorum .Seni çok iyi anlıyorum. Bak sana ne anlatacağım .Benim bu olayı nasıl öğrendiğimi bilmiyorsun fakat merak ediyorsundur .
Bundan 1 yıl önceydi. Liseye gidiyordum.15 yaşımın ortalarındaydım . Okuldan geldiğim gibi odama çekildim. Didem yanıma geldi. Onunla sık sık kavga ederdik . Ya o benimle uğraşırdı ya da ben onunla. Ben aileme benzemediğimden ona hep bahsederdim. O da bana " Daha ergensin gerizekalı.Hemen babamın veya annemin tıpkısı olmayı falan mı düşünüyorsun ?" ya da " Evlatlık çooocukk " derdi genelde. Yani lakabım "evlatlık " dı .Ama bunu sadece biz bizeyken söylerdi. Çünkü annem ve babama bahsetmezdim hiç .
Yine o gün yanıma geldi " Naber evlatlık ?" dedi . Ben de " Didem. Ya gerçekten evlatlıksam ? dedim . Sonra "Öff saçmalamayı kes .Hııı sen evlatlıksın beni de hayvanat bahçesinden aldılar. Bak ben şakasına dalga geçiyorum ama gerçekten alınıyorsan söyle yani bir daha evlatlık demem " dedi
" Bak Didem . Evet belki gerçekte evlatlık olmayabilirim ama bu kuşku beni artık gittikçe içine çekiyor. Bir yolunu bulmalıyız . En azından gerçeği öğrenirsem içim rahat eder."
" Ya olum cidden gerizekalısın .Bak harbi diyorum psikolojin bozulmuş. Bir kere kuşkulandın diye gerçek sanıyorsun."
" Ben ciddiyim Didem ..."

Savaş: Her neyse fazla uzattım Konuşmayı kısa keseyim Sanem.

Sonra o günün akşamı babamın telefonu çaldı . Arayan senin babandı . Daha doğrusu senin üvey, benimse öz babam.
Babam anneme döndü ve kısa bir bakış attı. Annemde başını öne eğerek onayladı . Babam çalışma odasına geçmişti .Didem de " Karnım acıktı " diyerek mutfağa geçti . Annemle ben başbaşa kaldık . TV ye bakarken babam geldi ve Didem ısrarla beni çağırıyordu. Sonunda odasına gittik .Ve söze başladı hüzünlü bir şekilde...

" Savaş. Öncelikle lütfen sözümü kesme .
Mutfakta fıstık ezmesini bulamadım . Bilirsin . Babam çok sevdiği için o almıştır ve bir yere koymuştur diye çalışma odasına gittim. Kapıyı açmak için tam elimi uzattım ki babam sesini yükselterek " Haklısınız fakat bunu hemen onlara söyleyemeyiz daha çok küçükler" dedi. Merakımdan bir süre kapıda kaldım ve babam tekrar söze başladı.
"Bakın . Ben Savaş'a böyle bir şeyden bahsedersem çocuk yerle bir olur . Aynı zamanda Sanem de öyle. " dedi . Senin ve Sanem bir kızın adı geçtikten sonra iyice meraklandım ve dikkatle dinledim. Babam çaresiz ve hüzünlü bir ses tonuyla " Hayır olamaz. Çocuklar onların gerçek aileleri olmadığımızı öğrenirse dünyaları başlarına yıkılır" dedi ben o an şaşkınlıktan kapıya omzumla bastırdığım için birden kapı açıldı babam şok oldu. " dedi Didem .

O an dünya başıma yıkılmış gibiydi. Hissettiklerimin gerçek olmaması için bir kanıt ararken aslında gerçeği öğrenmek beni daraltmıştı ve bir an bayılmışım .Kendime geldiğimde bana her şeyi anlattılar. "
Savaş bu olanları anlatırken gözleri kısılıyordu ve gözlerinden yaşlar teker teker düştü. İlk defa bir erkek karşımda ağlıyordu. O an onu nasıl teselli edeceğimi bilemedim. Çünkü ben de aynı durumun içerisindeydim . Onunla aynı kaderi paylaşıyordum. Bir yandan da kader ortağı diyebiliriz.

Sol elimi omzuna koydum ve diğer elimle gözyaşlarını parmağımla siliyordum . Ve bir an göz göze geldik . Gözlerinin maviliği o kadar güzeldi ki . İlk defa en yakından görüyordum . Aşşırı yakışıklıydı . Bir de elimle gamzesine dokunmuştum .
Çok şirindi . Tıpkı bir kedi yavrusu gibi ..

Ben: Kafamı karıştıran şey şu.Sen bütün olanları öğrendikten sonra illa ki benim ailemin de haberi olmuştur. Peki neden bana söylemediler.
Savaş: Bilemiyorum. Aslında seni araştırmadan önce , bildiğini sanıyordum. Aileme seni aradığımı hiç belli etmedim. Didem dışında. Didem benim en yakınımdı. Bir de her şeyi onun sayesinde öğrenmiştim.
Ben : Beni hep takip ediyordun değil mi.Hatta pencerede gördüğümde kaçan da sendin .
Savaş: Evet .
Ben : Beni çok korkuttun . Aklımı kaçırdığımı falan zannediyordum.
Savaş: Tekrardan özür dilerim. Fakat artık işler rayından çıktı. Yapbozları birleştirme zamanı. Bu işi beraber bitirmek zorundayız.
Benimle bu gizemi çözmeye var mısın?

Ben : "Sonsuza kadarrr " diye heyecanla çığlık atmıştım .Sanki çocuk evlenme teklifi ediyordu.

Umarım beğenirsiniz arkadaşlar . Lütfen oylamayı unutmayın.😘😘😘😘