YAĞMUR
İlk güne göre daha iyiydi. Bahçede voleybol oynamaya karar verdim ki pek beceremedim ama cok eğlenceliydi. Ardından yemekhaneye indik. Çoğu masada 1 2 kişide olsa doluydu ki diğerlerinden uzak boş masayı tercih ettim. Yemek yerken Toprak ve Ada geldi.
"Selam Yağmur"
Açıkçası şaşırdım. Sadece ders programını alırken tanışmıştık ve Toprak'la aynı sınıf aynı oda, Ada ile ise aynı oda olmasına rağmen hiç konuşmamıştık.
"Selam"
Beraber yemek yemeye devam edecekken bir iki üç dört beş evet tam beş kişi başımıza dikildi. Baştaki çocuk konuştu.
"Bizsiz demek sadece bi akşam geçirebildiniz "
Ne demek ki b?. Ada ve Toprak anlamıştı sanki ama napacaklarını bilmiyormuş gibi bi hallerini vardı.
"Bi sorun mu var?"
Belki bana da söylerlerdi hı.
"Vay demek bizimkiler üçlemiş ha " dedi gruptan biri.
"Size dediğimi hatırlamıyorum.Ada??"
Baktım ama bişey demedi
"Toprak??"
"Yok ne sorunu olsun ki "
Ya tabi kesin öyle anlatmam deseydin daha inandırıcıydı
"Kalksak mi artık?"
Ada sonunda konuştu da biz daha yeni oturmuş sayılırdık.
"Yeni oturduk yemek bile yemediniz"
Ada uffladı. Naptım ki ben derken grup birden masaya oturdu. Noldu şimdi anlamadım ki ben tanışıyolar mı tanışmıyolar mı?
ADA
Uff Yağmur kurtulcaktık işte naptın ya ama sende haklısın bilmiyodun. Ben boyle yemek yiyemezdim ki. Bende yemekle oynamaya başladım.
Aslında yan taraftaki muhabbet güzeldi. Kafa dengi çocuklara benziyolardi. Ama narin egolarıyla arkadaş olmak daha hoş olsa gerek ki bırakamıyolardı.
"Çok sessizsin Adacım"
Ne o sinir bozucu çocuklardan biri bana bişey mi demişti. Dur bi dakika bide Adacım dedi.
"Ne ara bu kadar samimi olduk"
Sesimden sinirli olduğumu anlayabilirdiniz.
"Beraber yemek yiyoruz sonuçta"
"Ah hadi ama bende burda senle oturmaya çok meraklı değildim"
"Oturacağımızı biliyodunuz"
"Bak"
"Kaan"
"Hı?"
"Ben Kaan"
"Bak Kaan isteyerek oturmadım. Ki daha fazla açıklama da yapmak istemiyorum"
Biran önce bitse olmaz mı şu yemek.
"Kalkalım mı?? " Sonunda biri bunu söylemişti. Şuanda çok çok çok çok teşekkür ederim Yağmurrr. Toprak'ta onayladı. Tam kalmıştık ki yine geçişler engellendi.
"Geçebilir miyiz??"
"Biz kalktıktan sonra neden olmasın"
Ah sinirrrr. Şuan olduğum yerde tepinmek sinir çocuk diye bağırmak istiyodum. Toprak "Ada otursak ya" dedi. Zaten başka seçenek mi vardı. Bende ellerimi göğsümde birleştirip beklemeye başladım ki her an patlayabilirim ya da oturup sinirimden ağlayabilirim. Sinirlenince ağlmaktan nefret ediyorummm.
Metehan
Bu kızları sinir etmek hoşuma gitmişti. Hatta tüm grubun hoşuna gitmişti. Ve şuan bakarsak hepsinin kızlar daha çok sinir olsun diye yavaş yediklerine adım kadar eminim. Tanırım bizimkileri Kaan'la 5 değerleriyle iki yıldır her günümüz beraberdi. Yazın bile çoğunlukla birlikte takılırdık. Bide Ayaz vardı. O hepsinden eskidir ama kimsaye karışmaz hatta ben ve Yağız dışında kimseyle konuşmaz. Gerçi kendisi bu sene Yağız ile eve çıkmıştı. Hatta arada gider evlerinde kalırım haftasonu. Yağız çok iyi sağlam çocuktur.
Ada denen kızın eline şuan birimizi versek parçalayabilirdi. Diğerlerinin adını bilmiyorum. Ada'yı geçen sefer diğer kızdan öğrenmiştik. Diğer kızı iki gündür okula giderken görmüş uğraşmıştık ama adını öğrenememiştim ki umrumdada değildi açıkçası sadece eğlenmek için sinir ediyoduk. Bi kaç haftaya sıkılırdık bunlardan ama şimdi eğlence bulmuşkende bırakmak olmaz.
Aslında ilk günden sonra oturmazlar diye düşünüyordum zaten ikinci günde oturmamışlardı. Bugün neden oturdular ki halbuki diger masalarda bos yerde vardi.Amam banane diyerek yemeğime döndüm. Tabi ki bende yavas yiyorum.
TOPRAK
Masa çok sessizdi. Yağmur şaşkın Ada sinirli ben mi ah bende sinir oldum diyebilirim. Ki şuan çocuklar acayip yavaş yemek yiyorlardı buda amaçlarıydı bence. Ada şuan elinden gelse yemek tepsisini ya karşısındaki ya yanındaki çocuğun kafasından aşağı dökerdi. Ama sanırım bu müdürün kulağına giderse iyi olmazdı. Bugün görmüştük kurallara bağlı sert bi adamdı. Okula göre daha disiplinliydi sanırım.
Saate baktım 19:30 yani yaklaşık yarım saattir burdaydık ki biz 15 dakikadan fazla kalmazdık. Yani iki gündür öyleydi.
"Biraz hızlı olsanız ya da gerek yok izin verseniz geçsek"
Adının Metehan yada Mete olduğunu bildiğim çocuk "Çok acelecisin ya " dedi.
Ne aceleci mi yaklaşık yarım saattir yemek yiyon lan sen farkında mısın? Ama yok nasıl farkında olcan ki senin işin gücün uyuzluk yapmak. Evet tabikide bunların hepsini içimden söyledim.
"Sanki biraz uzadı yemek yemeniz hı" dedim içimdekiler yerine. Tamam bunlardan tırstığımdan değildi ama diklenip olayı uzatmak istemiyodum ne kadar çabuk kurtuluruz o kadar iyi diye düşünürken
"Bitti zaten.Hem neşenize sohbetinizide doyum olmuyo" dedi.Neydiii hı Kaan.
Ah cidden insanı sinir etmek hoşlarına gidiyodu. Ardından masadan kalktılar daha doğrusu hep beraber kalktık. Ki o sırada gözüme odada yatağımı almaya gelen kız takıldı. Bize bakışlarının çok iyi olduğunu söyleyemem. Şimdi noldu naptık biz ya. Tepsileri boşaltıktan sonra dışarı çıkmaya karar verdik. Biraz oturur sonra yurda girerdik. Hem Yağmur'la yemekte etmek istediğimiz sohbeti ederdik.
Bahçedeki boş banklardan birine geçtik.
"E kim anlatıyor?"
İlk gün olanları ve sabah okula giderken olanları soyledik.
"Peki siz neden tekrar oturdunuz? Geleceklerini biliyo olmalıydınız ki o çocuklar çekilmez "
" Seni tek görünce yalnız bırakmak istemedik" dedim.
Sonrasında yüzünde kocaman gülümseme belirdi.
"Ben ikinizede teşekkür ederim "
"Ne demek çok sevgili sıra arkadaşım"
Hep beraber gülmeye başladık. Saat dokuza gelene kadar bahçede oturduk. Aslında Yağmur çok kafa dengi bi kızdı. Ama artık yurda çıkmamız gerekiyodu.Upss cidden mi ya.
