18.38น.ภายในบ้านหลังใหญ่ รถบิ๊กไบค์ราคาเเพงสีน้ำเงินแผ่เสียงดังมาแต่ไกลก่อนที่มันจะมาหยุดอยู่ตรงหน้าบ้านตระกูลจอน ชายร่างสูงในชุดแจ็คเก็ตหนังสีดำถอดหมวกกันน็อตออกมาวางไว้ที่เบาะรถก่อนที่จะเดินตัวปลิวเข้าบ้านมาด้วยใบหน้าที่แสดงถึงความอารมณ์ดีผิดจากที่เคยเป็น
เสียงผิวปากของร่างหนาคุณหนูคนเดียวของบ้านที่ไม่มีนิสัยอารมณ์ดีแบบนี้มาก่อนจนเรียกเอาความสงสัยให้กับสาวใช้อย่างจีซูที่เดินออกมาต้อนรับคุณหนูคนเดียวของบ้าน
"เอ่อ...คุณจองกุกคะ จะให้พี่เอาน้ำอะไรไปให้ข้างบนมั้ยคะ"
จีซูถามด้วยความกล้าๆกลัวๆ เพราะเธอไม่รู้ว่าอาการที่จองกุกเป็นอยู่นั้นมันปกติหรือป่าว เพราะปกติแล้วคุณหนูของเธอจะเป็นคนที่อารมณ์ร้าย ขี้เหวี่ยง เกรียวกราดและยิ้มยากเป็นที่สุด แต่ตอนนี้เสือยิ้มยากอย่างจอนจองกุกกำลังเดินผิวปากยิ้มแย้มราวกับคนละคน
"ไม่ต้องหรอกพี่จีซู ผมยังไม่หิว...ขอบใจมาก"😁
วอท!!!😲คุณจองกุกยิ้มให้แถมยังขอบคุณกันอีก...บ้า!บ้าไปแล้ว นี้ตรูต้องไปไหว้วัดเก้าวัดแก้เลยป่ะเนี้ย คนอย่างคุณจองกุกเนี้ยนะจะยิ้ม แปลก!แปลกมากกกๆ
จีซูได้เเต่ทำหน้างงเป็นไก่ตาแตก ร้อยวันพันปีไม่มีเลยสักครั้งที่บนใบหน้าร้ายนั้นจะมีรอยยิ้มที่สดใสขนาดนั้น
.....นี้มันเรียกว่าปรากฎการ์ณสิ่งมหัศจรรย์อันล้ำค่ามากเลยนะนั้น
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ร่างหนาของจองกุกทิ้งตัวลงยังที่นอนขนาดใหญ่เมื่อมาถึงห้องของตัวเอง พลางคิดถึงใบหน้าหวานของใครบางคนที่ทำเอาเขาคลั่งเก็บมาคิด จำได้ทุกรายละเอียดของดวงหน้าหวานดวงนั้น พอคิดได้ว่าตัวเองกำลังจะบ้าเพราะคิดถึงคนที่พึ่งเจอกันเพียงแค่วันเดียวก็เกิดอาการหัวเราะตัวเองขึ้นมา
BẠN ĐANG ĐỌC
[END]-[KOOKMIN ]-(Incomplete) #จีมินลูกชู้
Fanfiction'ฉันจะทำทุกทางให้เธอกับแม่ออกไปจากบ้านฉันให้ได้! และถ้าคิดว่าอยู่ได้ก็อยู่ไปแต่อย่ามาเสียใจทีหลังก็แล้วกัน เพราะฉันไม่ปล่อยเธอกับแม่เธอไว้เเน่' JUNGKOOK 'ต่อให้นายจะไล่ฉันกับแม่ออกไปยังไงฉันก็ไม่ไป! และฉัน...