21.34น.
"คุณจองกุกครับพี่มีเรื่องจะคุยด้วย"
เสียงของนัมจุนที่เดินมาดักรอจองกุกที่หน้าห้องของร่างหนา สีหน้าเเววตาที่ส่งผ่านมาจากกรอบแววมันดูมีความจริงจังอยู่ในนั้น จองกุกทำได้แค่ยอมหยุดคุยกับอีกคนโดยไม่กล้าจะปฏิเสธ
"พี่มีอะไรก็ว่ามา"
ในห้องที่เต็มไปด้วยความอึดอัดเมื่อร่างของชายหนุ่มสองคนยืนเผชิญหน้ากัน จองกุกเป็นฝ่ายทำลายบรรยากาศอันหน้าอึดอัดนั้นเอง
"คุณท่านฝากให้พี่มาบอกว่าอีกไม่กี่เดือนคุณจองกุกต้องขึ้นรับตำแหน่งประธานบริษัทแทนคุณท่าน"
"ผมไม่รับ ไม่ทำอะไรทั้งนั้น"
เป็นไปตามที่นัมจุนคาดการ์ณเอาไว้ไม่มีผิด น้องชายลูกพี่ลูกน้องคนนี้ไม่ยอมทำตามที่เขาพูดแน่นอนถ้าเขาไม่หาเเรงจูงใจให้อีกฝ่ายยอมรับ
"แต่บริษัทนั้นคือบริษัทของคุณแม่คุณไม่ใช่หรอครับ"
จองกุกได้ยินแบบนั้นก็รีบหันขวับมามองนัมจุนตาเขม่ง ใช่บริษัทนั้นคือของแม่เขาแต่แม่ให้พ่อของเขานั้นดูแลอยู่ในฐานะประธานบริษัท
"พี่อย่าเอาแม่มาอ้างยังไงผมก็ไม่ทำ"
จองกุกยังคงดื้อด้านต่อไป ที่เขาไม่ทำไม่ใช่เพราะความขี้เกียจหากแต่เป็นเพราะเขาไม่อยากรับตำแหน่งต่อจากพ่อและเขาไม่อยากทำมัน
"ถือส่ะว่าทำเพราะบริษัทแม่ของคุณเถอะนะครับ พี่เองอยากให้คุณจองกุกคิดดูให้ดี ถ้าเป็นไปได้พี่อยากให้คุณกับคุณท่านได้เข้าใจกันเเละสักวันหนึ่งคุณจองกุกก็จะรู้ว่าคุณท่านหวังดีกับคุณขนาดไหน"
คำพูดเหล่านั้นเหมือนมันจะฉุดความคิดของจองกุกได้อยู่ประมาณหนึ่ง นัมจุนพยายามที่จะพูดให้อีกคนได้เข้าใจเเละนึกคิดว่าสิ่งที่เขาพูดไปมันเป็นจริงทุกอย่าง ถ้าจะให้เขาบังคับคงจะไม่ใช่หน้าที่ของเขาที่จะบังคับฝืนจิตใจของใคร แต่เขาเชื่อว่าคนอย่างจอนจองกุกมีความเป็นผู้ใหญ่มากพอที่จะคิดได้ว่าเขาต้องการจะสืออะไร
KAMU SEDANG MEMBACA
[END]-[KOOKMIN ]-(Incomplete) #จีมินลูกชู้
Fiksi Penggemar'ฉันจะทำทุกทางให้เธอกับแม่ออกไปจากบ้านฉันให้ได้! และถ้าคิดว่าอยู่ได้ก็อยู่ไปแต่อย่ามาเสียใจทีหลังก็แล้วกัน เพราะฉันไม่ปล่อยเธอกับแม่เธอไว้เเน่' JUNGKOOK 'ต่อให้นายจะไล่ฉันกับแม่ออกไปยังไงฉันก็ไม่ไป! และฉัน...