Until You Came [REVISING]

Chapter 24:Reasons

Alez's POV

Nung makauwi ako sa bahay ay binalot na naman ako ng lungkot kaya pumasok ako sa kwarto kinuha yung cellphone ko .Habang nagmemessage ako sa friend ko saUS ay may natanggap din akong message hindi ko alam kung saan galing dahil numero lang ito.

From:0915*******
Can I meet you at the cafe near at the AZ High?

To:0915*******
Who's this?

From:0915*******
Im Alexander Zachry Brewelgen.
Matapos nun ay hindi ko na siya nireplyan at binato nalang basta kung saan yung phone ko habang kumuyom naman yung kamao ko dahil nakaramdam ako ng galit.

Ano na naman ba kailangan niya ?bakit naman siya makipagkita sa akin?

Bahala na nga .

Natulog na ako pagkatapos kung maligo.

———————————————
Kinabukasan ay maaga akong nagising at naghanda dahil napag isipan kong tumuloy sa pagmeet ni daddy
Nang makarating ako sa cafe na sinabi niya ay agad akong pumasok natanaw ko naman siya agad at dali dali siyang tumayo.Walang ganang naglakad patungo sa kanya agad akong umupo sa isang upuan doon.

"Ahhh anak anong gusto mong kainin oorder ako para sayo anak."

"Go get straight to the point,I want to leave this place right now cause I dont want to see that fucking face of yours."

"Ahhh yung nangyari sa inyo ni Janella gusto ko san........"

"Ahh so nagsumbong pala yung magaling mong anak.How coward!"

"Its not that but I just want to say sorry for doing that to you sorry sa lahat ng nagawa ko pasensya na sa lahat"

"Kahit anong gawin mo walang magagawa ang sorry mo sa lahat ng dinanas namin nung wala ka ngayon mo sabihin matatanggap ka pa namin sa kabila ng ginawa mo ha sinong tanga ang maniniwala sayo bumalik kana sa pamilya mo walang kahahantungan tong usapan to!"

Agad akong umalis doon matapos ko yung sabihin sa kanya agad akong sumakay kotse at nagdrive sa bar malapit lang sa bahay namin .

Iyak lang ako ng iyak habang nagoorder ng beer kada lagok ko ay maalala ko na naman ang nangyari kaya bigla nalang tutulo yung luha ko hanggang sa may basong pumigil sa akin para hindi ko matuloy na ilagok yung bote ng beer.

"Stop that,lasing kana!umuwi kana"

"Ano na naman ba hanggang dito pakikialaman mo ako ?bakit hindi ka sumama sa babaeng haliparot na yun siya lang naman ang dahilan kung bakit ako nagkakaganito eh simula nung dumating siya sa buhay ko nagkawatakwatak na!bullshit!goddammit!

"Tumigil ka na sabi ihahatid na kita pauwi hali kana"

Habang hinihila ako ni Daniel sa braso kaya nakaramdam ako ng inis ay agad kung tinangal ito.

"Pwede ba wag mong pakialaman yung buhay ko!dahil labas kana dito hindi mo na problema to"

"Oo hindi ko problema pero ikaw yung pinoblema ko paano kung may mangyari sayo dito ha babae ka pa naman."

"Wow nagsalita ang mangloloko!Fuck you!"

"Ano ba Alez tumigil kana!"

Agad akong nagulat sa sigaw niya at hindi ko namalayang tumulo na pala yung luha ko .Nanghina naman ako at napaupo nalang ako at doon umiyak ng umiyak ng biglang niyakap ni ako ng mahigpit.

"Sana rin naisip mong pakinggan muna yung paliwanag ko nung bago kapa umalis edi sana masaya tayo ngayon!"seryosong sabi niya.

"Alam mo ba kung bakit hindi kita pinakinggan dahil natakot akong tama nga yun,natatakot akong malaman ang totoo."umiiyak parin saad ko.

"Pero kabaliktaran naman kasi sa iniisip mo yung totoo eh"

"Ano anong ibig mong sabihin?"

"Hindi naman talaga totoo yung sinasabi ni Janella na dahil sa pustahan kaya minahal kita ,walang pustahan ang naganap nun nagulat lang ako ng araw na yun sa lahat ng sinabi mo sa akin kaya hindi ako agad nakapagreact.Nung umalis ka para akong nawalan ng buhay hindi na kumakain hindi na makausap ng maayos at palaging galit pero nung isang araw naisipan kung bumalik sa dati dahil alam kung hindi ka papayag na sirain ko buhay kaya triny kong sumigla.Ng bigla ka nalang dumating ay doon na naman bumalik yung sakit ng pinagdaanan ko na pagtingin ko sa iyo na parang nakamove on kana.

Iyak lang ako ng iyak nung pinakinggan ko yung rason niya para akong tanga.Hindi ko muna siya pinakinggan kaya niyakap ko agad siya at umiyak nalang sa dibdib niya hanggang sa nakaramdam ako ng pagkahilo ay ang huli ko nalang nakita ay yung pagikot ng paningin ko.

Daniel's POV

Natumba nalang bigla si Alez kaya sinalo ko siya at sinakay na sa sasakyan nang nasa byahe na kami ay hindi ko mapigilang tignan yung mukha niya ngayon ko lang si natitigan kaya napangiti nalang ako.Hanggang sa makauwi kami sa bahay ay agad ko siyang binuhat at dinala sa kwarto ko inihiga ko siya sa kama ko at umupo naman ako sa tabi niya at staka siya pinagmasdan na mahimbing na natutulog kaya tatayo na sana ako ng may humawak sa braso ko at napalingon naman ako kay alez na nagsalita habang tulog.
"Wag mo na akong iwan ulit!"staka siya bumalik sa pagtulog.
"Oo hindi na kita iiwan pangako."sagot ko sa kanya at humiga na sa sofa malapit sa kama ko hanggang sa dinalaw ako ng antok kaya natulog nalang ako.

Please vote guysss....

Paalala:Basahin niyo lang wag niyong ijudge .Hindi ko to sinulat para magpakitang gilas sa lahat sinulat ko to kasi gusto ko kung ayaw niyo sa story pwede rin pong hindi niyo ito basahin .Yun lang po salamat sa pag intindi💕👋 lovelots .Enjoy reading.

-Its_me_pangpang💋

P.s:sorry po sa grammar at sa mga mali na words eedit ko rin yan pagnatapos ko na to.salamat sa pagintindi