ÇETE [M&M] TAMAMLANDI

~1.6~

~9 Gün Sonra~

(MARTİNUS'UN EVİNDE)

Alçılarımdan tamamen kurtulmanın sevinciyle yatağımda gerneştim.

Sahalara geri dönme vaktiydi benim için artık.

Kapının çalması ile ayağa kalktım. Terliklerimi geçirip kapıya yürüdüm.

Bu sırada mutfaktan gelen kokular. İle oraya ilerledim.

Martinus elinde tava ve biraz yumurta ile bana bakıyordu.

"Uyanmışsın"

Dedi gülerek.

"Yoo hala uyuyorum"

Dedim bende gülerek.

O sırada kapının çalma sesi tekrar duyuldu.

"Kapıyı duyuyor musun?Zil çalıyor "

"Hayır duymuyorum kapı çalmıyor. "

O sırada zil çalmaya başladı.

"Cidden çalıyor"

"Hayır bebeğim telefon çalıyor"

"Martinus ne kadar pisliksin"

Martinus eline telefonu aldı ve bildirimi okudu.

Kaşları çatıldı telefonu fırlatır gibi masaya koydu.

"Kim miş? "

"Banka önemli değil. " Dedi ardından gülerek. Hadi domatesleri doğra"

Diye bıçak uzattı. O sırada telefon tekrar titredi.

Martinus ekrana bakıp bir küfür mırıldandı.

O sırada tekrar telefon titredi ama bu sefer telefon bana aitti.

Bilinmeyen Numara: Tatlım Martinus ile fotoğraflarımızı gördün mü hatta bu fotoğraflar dün çekildi.

Ardından telefona gelen fotoğraflar ve köşelerinde dünü gösteren tarih sinirlerimi zıplattı.

Koşarak yukarıya çıkıp çantamı aldım.

Aşağı indiğimde görmek istemediğim o şey ile karşılaştım.

(Martinus)

Çalan kapı koridora koştum. Kapıyı açtığımda İlayda yı görmek beni sevindirmemişti.

"Selammm"

"Senin burada ne işin var? "

"Seni görmeye geldim bebişim yoksa rahatsız mı oldun"

"Eve-"

Derken dudsklarıma yapıştı o sırada merdivende bize bakan İrem'in görmemle ne yapıcağımı şaşırdım.

Hızla aşağı indi. Bana çarpıp çıktı.

(İrem)

Yolda giderken Can'ı aradım.

"Alo Başkan sıkıntı mı var? "

"Can attığım adrese gel "

Deyip telefonu kapattım.

Dinlenmeye ihtiyacım vardı. Deniz kıyısına gidip oturdum.

İskeleden ayaklarımı suya uzattım.

Etrafta kimse yoktu. Doğru ya daha erkendi.

Sonra arkamdan ayak sesleri gelmeye başladı.

İlk Can sandım ama

"Marcus"

Devam edecek...