~2.0~

1.6K 85 41
                                    

(Martinus) Birlikte buradan uzaklaşmalarını  izledim bir süre sonra gözden kaybolduklarında saatlerdir tuttuğum gözyaşlarımı serbest bıraktım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Martinus)
Birlikte buradan uzaklaşmalarını izledim bir süre sonra gözden kaybolduklarında saatlerdir tuttuğum gözyaşlarımı serbest bıraktım. Nerden çıkarılmış Gunnarsenlar'ın ağlamadığı? Onlarda ağlar. Onlarda gülebilir ama şunu ögrendim.

Onlar kendi başına mutlu olamaz onlar mutluluğunu çalışarak kazanır çaba harcayarak ben ne yapıyorum?

Kollarıma sardığım bedeni kendi ellerimle teslim ediyorum.

Ve şuan bunu kabul edecek durumda da değilim!

Arkalarından hızla koşmaya başladım. İrem'in kolunu tutup kendime çevirdim.

Ellerimle kaçmasın diğe sıkıca sarıldım.

O an ikimizde ağlıyorduk...

İrem

Yorulmuş tum herşeyden kaçıcak gücüm yoktu belkide....

Bana kollarını açan bedene sımsıkı sarıldım yine...

Dudaklarına öpücüklerimi kondurdum.

Çalan telefonuma eğildim bir an arayan numara kayıtlı değildi.

Şaşkın ca ekrana baktık.

"Ama ama bu benim annemin numarası dedi Martinus dişlerinin arasından "

Telefonu kulağıma götürdüm.

"Alo"

Karşı taraf ağlıyordu.

"Kızım kızım ben senin annenim yavrum"

Telefon kulağımdan yere düştü.

Benim annem. Annem benim.
Martinus

Ma Mar Martinus kardeşim...

Devam edecek...

ÇETE [M&M] TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin