[Voltooid]
( deel 2 staat online )
DISCLAIMER; ik begon met het schrijven van dit boek toen ik ongeveer 12 was. het is dus niet ontzettend goed geschreven, sorry daarvoor! het tweede deel ben ik dit jaar gaan schrijven en dat is daarintegen wél goe...
Doodmoe open ik mijn ogen. Een reusachtige glimlach groeit op mijn gezicht als ik zie hoe ik in slaap ben gevallen. Louis ligt achter me met zijn knieën in mijn knieholtes en zijn handen onder mijn shirt, op mijn buik. Ik voel Louis bewegen. Ik kijk om en zie dat hij zijn ogen opent. Hij gaapt. 'Ik ben moe...' ik grinnik. Dan ik hoor ik gehuil uit de babykamer. Ik wil opstaan maar Louis schud zijn hoofd. 'Ik ga wel.' Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en staat op.
Een uur later zitten we met z'n alle aan de tafel te ontbijten. Doris en Ernest zitten bij mij en Lottie op schoot. Ik vlecht Dorris' lange rode krullen even snel in. 'Dankje Charlie.', zegt ze blij. Ze omhelst me en pakt dan een broodje. Ik glimlach. 'Zal ik je broodje beleggen?', vraag ik haar. Ze knikt blij. Ik pak de boter en een mes en sneer wat boter op haar broodje. Dan doe ik er wat hagelslag op. Blij eet Doris het op. Ik glimlach nogmaals. Ik ben echt gek op deze familie. 'Louis, Charlie, moeten jullie zo niet weg?', vraagt Felicité dan. 'Shit!' Louis en ik rennen heen en weer om onze spullen te pakken en rennen dan naar de auto van Lou.
We komen aan bij het ziekenhuis en kunnen gelijk doorlopen. De dokter glimlacht naar ons. 'Hallo, ik ben dokter van beek. Klopt het dat dit niet het ziekenhuis is waar jullie normaalgesproken naartoe gaan?' Ik knik. Ik ga op de stoel liggen en Louis houd mijn hand vast. Ik schiet in de lach. 'Lou het doet geen pijn ofzoiets.' Louis haalt zijn schouders op. Ik glimlach naar hem. De dokter houd een apparaatje op mijn buik en we zien alles op een scherm. Met grote ogen kijk ik ernaar. Dat is míjn kind. Ik krijg gewoon een baby... De dokter onderbreekt mijn gedachtes; 'Willen jullie weten wat het is?' Ik kijk Louis vragend aan. 'Ik denk dat ik het wel handig vind. Voor de babykamer enzo...' ik knik instemmend. 'Ja.', zegt Louis dan. De dokter kijkt even en wend zich dan tot ons. 'Het word een jongen.' Ik glimlach naar Louis, die dolblij naar de echo kijkt.
Als we aankomen bij het huis van Louis' familie ga ik op de bank zitten. 'Louis?' 'Ja.' 'Ik ben nog nooit zo blij geweest.', zeg ik. Louis komt naast me zitten en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. 'We worden gewoon ouders...', mompelt Louis. 'Ik hoop dat hij net zo lief en getalenteerd als zijn vader word.', zeg ik. Louis glimlacht en kust me op mijn kruin. 'Zullen we de rest nog even appen?' Ik knik.
You: guys we weten wat het gaat worden...
Li💜: VERTEL!!!!!!!!!!!
Jess😍: OMG
Loubear💙💕👑: HET WORD EEN MINI MIJ!!!!!!
Nialler💘: WORD HET EEN JONGEN!? YESSSSSSS
Pezz🌹: O MY GODDDD
Leigh🕊: guys dat is geweldig!
Ik zet ook een foto op mijn instagram voor de fans van mij, Louis, One Direction en Little Mix aangezien die mij volgen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
@charliecaintwell: 😭😍 @louist91 dit was oprecht het mooiste moment van mijn leven! Ik hou nu al van je kleintje!
A/N Joo, ik heb dus echt nul verstand over een zwangerschap😂 so yeah. Sorry als veel dingen niet kloppen. Ik heb echt geen idee hoe lang de vrouw van de echo-foto zwanger was maar oké... Charlie is dus 2 maanden zwanger maar ik ga natuurlijk geen zeven maanden uitschrijven. Nou ja, ik vind dit echt leuk om te schrijven. Hoop dat jullie het ook leuk vinden xo
