Μια εποχή
Η καρδιά της σαν άνθος μυγδαλιας
που ανθίζει το χειμώνα
Κι όλο παλλεται ανάμεσα σε
εκείνα που την πονουν ακόμα .
Τα μάτια της ένα πέλαγος
Βουτήξα και χάθηκα
Και δεν ξέρω τώρα πια
αν μ'αγαπα και εκείνη τώρα .
Η καρδιά της σαν άνθος μυγδαλιας
που δακρύζει καλοκαίρι
Κι εγώ πιο φτωχή από ποτέ
να μην ξέρω τι θέλει .
Τα μάτια της μια άβυσσος
Κι εκεί δεν βουτάς .
Εκεί ψυχή μου ψάχνεις χάρτι
Παλεύεις όσο κι αν υπάρχει σκότος .
Η καρδιά της σαν κλαδί μυγδαλιάς
που φωτίζει φθινόπωρο
Ανάμεσα από τα σύννεφα
Ίσως , νομίζω δεσπόζει ένα όνειρο .
Τα μάτια της μια φωτιά
Κατασπαράζουν ανελέητα το θήραμα
Κι ύστερα πάλι ήσυχα
αναζητά τα πιο πολλά .
Η καρδιά της σαν άνθος μυγδαλιας
Θα ανοίξει κάποτε πάλι
Κι εκείνη φοβάται και ματώνει
Κι όλο καρτερά πως θα βρει ήσυχο ακρογιάλι .
Γ3ωργΙα
KAMU SEDANG MEMBACA
Τα δικά μου
PuisiΔεν έχω λόγια . Έχω πόνο . Νομίζω αυτοί οι στίχοι είναι η τραγωδία μου. Αυτός είναι ο εσωτερικός μου κόσμος , οι σκέψεις μου και τα αισθήματα μου . Γ3ωργΙα #1Rankings ποιήματα 4/1/2019 #6 Rankings πόνος 31/1/2019 #1 Rankings poems 11/2/2019 Σας...
