Τα δικά μου

Η γιαγιά

Η γιαγιά

Κι εκείνο που με πληγώνει πιο πολύ είναι η απουσία . Πιο συγκεκριμένα η δική σου απουσία . Έλειπες απο τις πιο σημαντικές στιγμές τις ζωής μου . Ήσουνα απών τις ημέρες που πονούσα . Δεν ήσουν εκεί τις ημέρες που σε χρειαζόμουν να μου πεις δύο γλυκά λόγια , να μου δώσεις μια αγκαλιά ή ένα χάδι ως έπαινο . Περνούσαν οι μέρες γρήγορα και πότε πέταξες μαζί τους δεν το κατάλαβα . Μα κάτι βράδια έκλαιγα βουβά που είσαι μαζί του , που σε πήρε μαζί του . Τουλάχιστον εγώ , εγώ θα έχω να λέω για εκείνες τις φορές που μου είπες σ'αγαπώ , για εκείνα τα φαγητά που μου έφτιαξες , για εκεινα τα ρούχα που μου έραψες , για εκείνα τα σκησίματα στα πατελόνια που δεν καταλάβαινες . Γιαγιά μου ήσουν η πιο γλυκιά ανάμνηση , δεν σε κατηγορώ που έφυγες ίσα ίσα που πονάω γιατί δεν μας έδωσαν κι άλλο χρόνο . Δεν στο είπα ποτέ μα είναι κάτι που θα το κρατήσω για να έχω λόγο κάποια μέρα να σε συναντήσω .
Σ'αγαπώ .

Ένας μικρός Θρήνος .

Georgia / IFINOI / ERMIONII (old profile )

Γ3ωργΙα