Τα δικά μου

Μάτια μου

Μάτια μου

Είναι τρελό πως ερωτευόμαστε , δύο μικρά πράγματα . Τόσο μικρά τα μάτια . Κι όμως τόσο μεγάλα που χωράνε μέσα έναν κόσμο . Είναι τρελό που κουβαλούν τοση αγάπη και τα αγαπάνε τόσοι άνθρωποι . Και ποτέ δεν θα καταλάβω πως αυτες οι μικρές κουκίδες αγαπάνε τόσο και τόσο που κανείς δεν μπορεί να μην αμφισβητήσει την αξία τους . Και ακόμα και αν δεν μπορούν να δουν , αισθάνονται και φαντάζονται τα πιο ωραία πράγματα . Είμαστε τρελοί σας λέω δύο μικρά , τόσο δα πραγματακια να βαστουνε την αγάπη μας και τα αισθήματα μας . Και να δακρύζουν σε χαρά και πόνο , αυτά που τόσο αισθάνονται . Και γεμίζουν και αδειάζουν σαν θάλασσα σε φουρτούνα και παλίρροια . Και ακόμα , αυτα τα τόσο δα είναι και κλέφτες , κλέβουν από τους άλλους κάτι κρυφά συναισθήματα και μεταφέρουν σαν αγγελιαφόρος αλλά μηνύματα μυστικά που το στόμα δειλιάζει να πει . Τα μάτια είναι και κλέφτες των λέξεων , λένε τα ανείπωτα , αυτά που δεν ακούς , αλλά τα νιώθεις σε κάθε άκρο . Τα μάτιας είναι οι κουβαλιτες κάθε αληθειας , της δικιάς μας και του κόσμου . Αυτά και μόνο αυτά μπορούν να πουν τα ανείπωτα και το τίποτα .

Γ3ωργΙα