The Sweetest Pain

Chapter Thirty-Eight

Chapter 38

Ezekiel Jonathan Suarez

     I WAS searching for Reya dahil hindi ko siya makita nang matapos ako sa paglagay ng picnic mat. I asked my daughter if where is her mother but Lia just shrugged her shoulder in response. Kanina lang ay nakasunod lamang ito sa amin sa likuran at wala rin Tita Letizia.

I know that she doesn't want to be here with the persons that made her the woman she is right now. Nagtatapang-tapangan siya dahil ayaw niyang kaawaan siya ng mga tao. She wanted to be brave in all aspects just to prove that she had moved on and go on with her life. But the truth is she's still suffering from pain I inflicted.

Alam ko namang ayaw na ayaw niyang sumama dito but for our daughter gagawin niya ang lahat para mapasaya ito.

I smiled when Lia wants to eat again the chocolates that my mom bought for her. At first ayaw pa ni Reya na pabigyan ulit ito, sa una lang siya magagalit pero kalaunan ay bibigyan niya rin naman. Hindi niya kasi matitiis ang mga bagay na gusto ng anak namin.

Tandang-tanda ko pa noon noong tinanong ko siya kung bakit niya binigyan ulit si Lia ng chocolates. As much as I want to give my daughter those chocolates ay sumang-ayon na rin ako. My daughters health is more important. Pero from what she said my world stop.

"Hayaan mo na... minsan lang siya maging bata. I want her to have the most memorable childhood that she could ever experience that I couldn't. Hindi ko man lang na enjoy siguro panandalian lang yun at hindi ko talaga deserve. Hindi ko man naranasan sa sarili ko, pero ipaparanas ko sa anak ko ang maging tunay na bata, na naglalaro sa labas at hindi nakakulong, at hindi na kailangan pang tumakas... Hindi tulad ko tumakas... para lang maranasan kung paano ang maging masaya. Kaya ayun sa kakatakas ko ay na kidnap... narape...pinandirian...kinamuhian... pinagtulakan at higit sa lahat ang ipagtabuyan."

She had gone through all those storms by herself and that made her beautiful. Sa nakalipas na buwan mas lalo ko siyang nakilala hindi bilang Reya kundi ang isang butihing Ina na mahal na mahal ang kanyang anak.

Nakilala ko siya ng lubusan na dapat noon ko pa man dapat ginawa.

     Sa kay Lia na lamang umiikot ang mundo niya at pati buhay niya. Kaya nga hindi ko makuha-kuha ang anak ko sa kanya. Kasi alam kong masasktan na naman siya ulit. Just imagining her breaking down again in front of me is the thing that is holding me back from taking away Lia.

Hindi ko alam kung bakit ganun na lang ang paglambot ng puso ko. Maging ako ay naging estranghero sa sariling ugali. I wasn't this when I'm with her before. I hurt her in all aspects.

I didn't know that I could be this gentle towards her. Marami na siyang pinagdaanan at ayoko ng dagdagan pa iyon. And I'm still the top most reason that she gone all through that storm. Hindi ko ikakaila ang mga pagmamaltrato ko sa kanya.

Lia loves her mother so much to the point where she couldn't stand not seeing her mother for a minute or so. It will break my little angel's heart if I take away Lia from her Mother.

And I wouldn't do that. I know Reya's where abouts. I know that she is planning to get another annullment papers and I won't let it happen.

I'm offering a loveless marriage but she rejected it. Pinagsisihan ko naman iyon. Isang malaking katangahan kung bakit ko iyon sinabi. Blame me for being insensitive and a fucking asshole.

Pero sisiguraduhin kong pagkatapos ng araw na ito itatama ko na. May nararamdaman na ako para sa kanya. Hindi pa man iyon kasing tatag pero hindi ko na hahayaan pang mawala iyon.