Beritan /Töre/

Bölüm 26

Hayalimdeki Adam şu an tam karşımda kim derdi ki bir birinden nefret eden iki insan bu denli aşık olup bir birini sevecekti.

Berfan saç diplerinin yandığını hissetti bu adamı bu kadar çok severken tamamen kaybetmişti belki baştan kendini yektaya gösterseydi gözüne girseydi belki şimdi beritanın yerinde kendisi olurdu daha fazla dayanamayacağını anlayınca geldiği gibi konağı terk etti.

"Yekta hadi aşağı in ayıp niye beni takip ediyorsun.? ." Dediğinde ukalaca güldü Yekta ağa ardında aşağıdaki kalabalığa baktı.

"Hiç ayıp olmaz karıcım karımı özleyince ayıp dinlemem hem sen niye yukarı çıktın ki.?"

"Hırka almaya çıktım Yekta ağam hadi sizde inen insan evde karısını özler mi .? Ben özlemedim seni.?" Demesiyle güldü adam.

"Bunu kendime hakaret sayarım jınamın(karıcım) insan kocasını özlemez mi çocuğunun babasını.?"

Gözlerini Deviren Beritan kahkaha atmamak avucunu ağzına bastırdı çocuğun babası Ne güzel söylemişti.

"Ne o çok mu hoşuna gitti.? " Dedi tek kaşı havada Munzur bir gülümseme sundu Beritan bir iki adım kocasına atıp göz göze geldi bu gözler böyle Tutku'yla bakarken nasıl aşağı inecekdi.

"Sen benim herşeyimsin Yekta bunu sakın unutma.! İyisiylede kötüsüylede benimsin.!" Diyerek restini çekti kadın gözlerini ardına kadar irileşen Yekta bir an korkmuş gibi yaptı.

"Aksini iddia eden olmadı hanım ağam.!"

"Bak " diyerek aşağıda ki kalabalığı gösterdi kocasına. "O kızlar hepsi sana bakıyor utanmadan-" kadının sözünü kesip devam etti.

"Ama bilmiyorlar ki bu adam gönlünde bu dünya güzeli kadın var.! " Diyip karısının burnunu öpüp aşağı indi ardında şaşkınca bakakalmıştı Beritan sözü bitmemişken Yekta ağa yine gönlünü fethetmişti. Yüzündeki aptal gülümseme gittikçe büyüdü. Huzurun tamda kollarındaydı Beritan tam arkasını dönüp gidecekken Rizgar dibinde bitmişti.

"Çok mutlusun.? " Dedi imalı imalı.

"Olmamam için hiç bir neden yok sende mutlu olabilirsin karınla doğacak cocuğunla.! " Sesini oldukça mesafeli çıkarıyordu.

"Çalışıyorum.! Ama Elimden bir şey gelmiyor.!" Derken Beritan inanmıyorcasına baktı bu adamın derdi neydi.?

"Çalışma.! Seni seven bir kadın var.! Karnında çocuğunu taşıyor! Farkındamısın ikili oynuyorsun.! Gerçekten bazen seni nasıl tanımışım diyorum tanıdığımdan farklı bir adam çıktın.! Vazgeç tıpkı benim vazgeçtiğim gibi bak Ne aklımda Ne kalbimde sana dair bişey var sende yapma bunu hem ablam acı çeker hemde sen ortada yananda ben olurum.!"

"Vazgeçtiğini görüyorum zaten bu bana başlı başınca acı zaten.!"

"Yanlışsın.! Dedi sert sesiyle. Vazgeçen sendin ilk önce beni bırakan ablama koşan sendin.! Şimdi bu yaptığın karaktersizlikten başka bişey değil.! Bunu yaparak kendini değersiz kılıyorsun.! Sana kaç defa söylemem gerek bilmiyorum ama ben Yektayı seviyorum.! Hayatımın sonuna kadarda devam edeceğim sende bir daha benimle böyle konuşma mesafeni koru onca insanın içinde benimle böyle rahat rahat konuşamazsın ben senin yengenim ABİNİN KARISI umarım anladın.?" Diyerek 2 ci kattan aşağı kalabalığın içine indi Elini yumruk yapıp duvara geçiren Rizgar dudakları arasında öfkeyle döküldü sözler.

"Sevdiğim kadını Elimden aldın Yekta.! Canımı yaktın.! "

Bugun öyle güzel geçmişti ki Beritan Yekta dünyanın en mutlu çifti olmuştu ziyafet verilmiş herkes tek tek tebrik etmişti günün sonunda herkes dağılırken Konak sessiz olmuş yorgunluktan avluda çökmüşlerdi ev halkı.