Gecenin yükü çöktü yine içime odamın duvarlarını derin bir yalnızlık kapladı ve artık yavaş yavaş tükenişimi izliyordum gecelerce gözyaşı döküp kendimi odamın soğuk duvarlarına yaslayıp nasıl bir enkazın altında kaybolduğumu seyrediyordum saatlerce duygularım o kadar ağır basıyordu ki yokluğuna bile sarılmak istiyordum özlemiştim gülüşünü seyretmek saçlarınla oynamak ve daha seninle olacak bir dolu eşsiz anılar istiyordum ama bu artık imkansız bir hal almıştı çünkü sen gitmiştin arkana bile bakmadan senin için yanıp tutuşan insanı göz ardı ederek gitmiştin ama şundan emin ol ki pişman olacaksın hemde çok pişman olacaksın seni üzecekler çok üzecekler bir gece ansızın geleceğim aklına seni nasıl delicesine sevdiğimi hatırlayacaksın sana karşı nasıl fedakar olduğumu hatırlayacaksın özleyeceksin beni gelmek isteyeceksin bana eskiye dönmek isteyeceksin ama herşey için çok geç olacak ben o zaman küllerimden yeniden doğmuş omuzlarımda dünya gücü biriktirmiş yıkılmaz bir kadın olacağım kimsenin üzmeye cesaret edemeyeceği kadar güçlü bir kadın olacağım elveda sevgilim sana bu acıları bırakmak istemezdim ama beni buna sen sürükledin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
