JhasMean: Thank you for staying with me; for patiently waiting for my updates, kahit na umabot siya ng almost 4 years isulat ay nananatili kayong magbasa. Thank you talaga. I appreciate it so much.
I LOVE YOU!
🥀
EPILOGUE
Roussanne ShelkunovaIlang beses akong bumuntong hininga bago napagdesisyunanbna lumabas na ng banyo. I've been pacing back and forth inside the bathroom because of nervousness; tonight is my and Alastair's first night as husband and wife at sobra akong kinakabahan.
It's been a while since..."Hi," mahina kong saad pagkasara ng pinto. Nakaupo si Alastair sa ibabaw ng kama at pansin ko na kinakabahan din siya. Humigpit ang pagkakahawak ko sa tali ng night gown ko.
Maliliit na hakbang ang ginawa ko palapit sa kama at tumigil lang nang ilang dangkal na lang ang layo ko mula rito. Alastair cleared his throat and sit straight, and tap the space beside him. "Here."I sat very awkwardly, may space pa rin sa pagitan namin, an awfully big space separates us. Hindi ako takot kay Alastair o sa gagawin namin, sobra lang talaga akong kinakabahan. Para akong birhen na unang beses na makikipagtalik sa nobyo niya, I'm more nervous tonight than the first time I had sex.
"Are you scared?"
Umiling ako. "Just nervous..."
Humarap siya sa akin na nakangiti, puno nang pag-intindi ang mata niya. "We don't have to do this tonight if you're not comfortable."
Yumuko ako. "Sorry..."
"Roussanne," hinawakan niya ang braso ko at marahan akong iniharap sa kanya. "Don't be sorry. This is not important, what's important is, tonight... you're offially my wife."I hugged him. All the sufferings are worth it. Thank you for giving me a happy life.
"YOU DISTRACTED ME," sigaw ko kay Alastair nang matumba ang jenga towers sa lamesa, tinawanan niya lang ako dahil sa naging reaksyon ko. Bigla niya kasing pinaalala na pinagsama niya ang green grapes at violet grapes sa container, bagay na kanina ko pa kinakalimutan para makapag-concentrate ako sa nilalaro namin.
Since I couldn't have sex with him, we decided to just play a game. Coincidentally, may dala siyang jenga sa bagahe namin, maybe he knows that I'm still not ready.
While we're playing ay kumuha siya ng grapes na pinagsama niya sa isang container, he said it will help me with my mild OCD. It was really distracting me with the game kaya simula pa kanina ay inaalis ko sa isip ko ang tungkol sa grapes, pero dahil sa pinaalala niya sa akin ay nawala ang concentration ko kaya bumagsak ang tower."I won," tinuro niya ang pisngi niya at ngumisi, I went closer to him and kissed his cheek. "That's better. Another round?"
Tumango ako. "This time, I'll win."
"If you say so," then he started fixing the block pinanood ko siyang seryosong pinagpapatong ang mga blocks, he has this slight sweat on his forehead -- pinapatay ko kasi ang aircon, nilalamig kasi ako.Tumayo ako para buksan ulit ang AC, and while I was fixing the setting for the temperature I get to watch him fix the jenga blocks, his back isa facing so I could properly see how his back muscle flex just because of his slight movements.
Pumunta ako sa mini kitchen para kumuha ng tubig; nagpakulo na rin ako ng mainit na tubig para sa tsaa namin. I was waiting for the water to boil when Alastair called me, naayos na raw niya ang blocks."You start, aasikasuhin ko lang ito." I stared at him while waiting, and I think my head's trying to ruin our night dahil biglang naalala ko ang dahilan kung bakit naghiwalay si Alastair at Amanda. Alastair wanted to settle, Amanda is not ready. Alastair wanted to start a family, Amanda wanted to pursue her career.
Gusto kong ibigay kay Alastair iyon, I laos want it for us. Gusto ko rin na mag-settle, ang magkaron ng pamilya, but with my current situation, hindi ko alam kung kaya kong ibigay iyon sa kaniya.
Paano kung matagalan bago ako maging handa na may mangyari sa amin? Alam kong hindi Ako iiwan ni Alastair, years of us being together is enough to prove that he'll stay, pero ayokong saktan siya. I don't want him to settle with just me...
BINABASA MO ANG
Exquisite Saga #2: Roussanne Shelkunova
General FictionDoctor Roussanne Shelkunova's life is simple. It's composed of a routine that she has to follow every day. Paulit ulit, parang on-loop na kanta, mula sa paggising sa umaga, pagpunta sa kanyang klinika hanggang sa pagtulog ay nakalagay na sa routine...