i'm a brat

❤️ 33 - gone

MAGS' POV

Pagkapasok ko sa bahay, nadatnan ko na sila mom and dad na andun sa living room, halatang inaantay nila ang pagdating ko, andun sa gilid si math nakatayo.

"Hinatid ka ba nung lalaking yun?" diretsang tanong saakin ni dad, nakatingin siya saakin at nakatingin din ako sakaniya.

"Yeah, so what? boyfriend ko siya, mahal ko siya." nagulat si dad sa sinabi ko, nanunuod lang dun ang mga kuya ko, hindi nila ako tutulungan sa ganitong sitwasyon, alam ko yun.

"Hindi ko nagustuhan yung pagsagot mo sa press con nung pagpasok mo sa S network," seryoso lang si dad, si mom naman naawa lang siya sa sitwasyon ko "at alam kong ginagamit mo lang si luke, para makuha ang gusto mo" ano?! pano niya nalaman?! pero wala na akong pakialam pa dun, dahil ngayon, mahal ko na si luke.

"What? di yan totoo," sumulyap ako kay math "mahal ko na si luke, at wala na kayong magagawa pa dun! mahal ko siya! at mahal niya ako! tanggap ako ng pamilya niya!" bigla kong hinawakan yung pisngi ko, did my father just slap me? galit talaga siya ngayon.

"Wag mo na siyang idamay pa sa gusto mong mangyare! dahil kahit kelan, di ko siya tatanggapin!" sigaw ni dad saakin. pero lalaban pa rin ako.

"No, you're wrong, di ko na siya ginagamit! mahal ko na talaga siya! kahit ano pa! mahal ko siya!" pinagdidiinan ko pa rin yun sakaniya.

Binato niya saakin yung isang envelope, tinignan ko siya ng nagtataka.

"That's a plane ticket going to new york, documents na rin para sa broadway academy, apartment place mo na rin at kotse na gagamitin dun," inexplain niya saakin, ito yung matagal ko ng inantay "hiwalayan mo lang yung tan na yon" mahinahon niyang savi saakin, sapat na para maintindihan ko yung sinabi niya saakin.

"Think about it, that's your dream." pero di ko talaga siya maintindihan, bakit ba dati ayaw niya akong ipasok sa boradway academy?

"Bakit di mo pa to ginawa dati pa?" nakatalikod na siya saakin, lumingon ulit siya saakin, alam kong wala akong matatanggap na sagot mula sakaniya.

"Nevermind, i'll think about this stuff." at umakyat na ako sa kwarto ko, umiiyak ako ng umiiyak.

It's the hardest thing to do, i want to do this, but i love luke so much. what to choose. I need some signs, i need some guide.

Humiga lang ako sa kama ko, patuloy pa rin sa pagiyak. hindi ko talaga alam ang gagawin ko.

*knock knock*

"C-come in," basag ang boses ko, di ko na talaga kaya. masakit. sobrang sakit.

"Hi, i know it's hard for you" pumasok sa kwarto ko si mom at umupo sa bed ko.

"So hard, it feels like my heart is toring apart" sabah hawak sa dibdib ko.

"Heart cannot be broken my dear," tinuro niya yung puso ko "it will be crushed" may gusto siyang iparating.

"Alam mo bang, arrange marriage lang kami ng dad mo," she chuckle "sobrang brokenhearted siya nuon, first love niya si beatrice tan, naghiwalay sila dahil mas pinili ni beatrice yung career niya, in the end ako ang sumasalo sa dad mo" i can feel na maiiyak na si mom any moment.

"The funny thing is, nainlove si beatrice sa daddy ni luke at natutunan na akong mahalin ng dad mo, at natutunan din ko siyang mahalin" pero yung ineexpect kong luha napalitan ng ngiti "alam mo, marami pa diyang lalaki sa mundo, marami ka pang makikilala, hindi lang si luke" pinat niya yung likod ko at hinagod niya.

Lagi niyang ginagawa yun sakin kapag umiiyak ako, napapatahan kasi ako, kahit ngayon effective.

Now i know what to do. lumabas na ng kwarto ko si mom at agad kong kinuha yung phone ko.

Come on pick up the phone. sa third ring sinagot na niya. thank god!

"Yow?" sabi sakin ni andrea galing sa kabilang linya.

"Can you come to my house now?"

"Yeah sure, i'll be there in 15 minutes" and then i hung up.

Kailangan ko siya, sa ngayon siya lang ang maaasahan ko, siya lang ang masasabihan ko sa pagalis ko.

-----------

End of ❤️ 33 - gone