toliet cabin ;; kiribaku

0.9

Genç adam, elindeki çilekli sütü içiyor ve gökyüzünü izliyordu. Yanındakini görmemezlikten gelmeye çalışıyordu ama, bu aşırı zordu. Çünkü kırmızı saçlı genç, kıpır kıpırdı; yerinde duramıyordu.

"Ne zaman rahat duracaksın ?"

Genç adamın sorusuyla bir anlığına durdu, kırmızı saçlı olan. Onun yanında aşırı heyecanlanıyordu.

"Çilekli süt için teşekkür ederim ama, almana gerek yok artık."

"Kediciğimi beslemek benim görevim."

Genç adam, aldığı cevapla kızardı. Elindeki boş süt kutusunu kırmızı saçlı olana fırlattı ve yüzünü sakladı. Utandığını belli etmek istemiyordu, kırmızı saçlı olan çoktan anlamıştı.

"Bu hallerini görmek şaşırtıcı, buna tanık olmak daha çok şaşırtıcı."

Kırmızı saçlı olan kıkırdayarak ilk önce omzuna çarpıp sonra da yere düşen boş süt kutusunu eline aldı.

"Anlamadım."

Kafası karışmış bir şekilde Kirishima'ya baktı, Bakugou. Daha deminki utangaçlığı gitmiş yerine soğukluğu kalmıştı. Kirishima, söyleyeceği kelimeleri biraz düşündü. Bakugou ile konuşurken seçici olmalıydı çünkü her şeye kızan bir karakteri vardı.

"Bu yumuşak hallerinden bahsediyorum. İnsanlara, 'Ben güçlüyüm, size ihtiyacım yok.' mesajı vermeye çalışıyorsun ama, bir bebek gibisin."

Bakugou, ona kızmak için dudaklarını araladı; sonra durdu. Haklıydı ve bunun için kızamazdı. Bakışlarını ondan çekti ve tekrar gökyüzüne sabitledi.

"Senin de bu kadar azgın olabileceğini düşünmemiştim."

Kirishima'nın tatlı kıkırdaması tekrardan kulağını doldururken, yüzünde belli belirsiz bir tebessüm oluştu.

"Onlar eğlence içindi. Normalde düzgün bir şekilde mesaj atacaktım ama, Todoroki o numaranın sana ait olduğunu söyledi; ben de eğlenmek istedim."

Genç adam, derin bir nefes aldı. Göz kapaklarını usulca kapattı ve bir süre öyle durdu. Kirishima, bu süre içinde, yanında oturan adama uzun uzun baktı. Bu, her zaman görebileceği bir şey değildi; tadını çıkardı. Bakugou, kafasını Kirishima'ya çevirdi ve tam gözlerinin içine baktı.

"Benimle eğlendiğin için sana bir ara kızacağım, şu an değil. Çünkü mutluyum. İyi ki mesaj atmışsın, Eijirou."

Bakugou'nun gözlerinin içi gülümsüyordu, Kirishima da ondan farksız değildi.

"İyi ki mesaj atmışım, Katsuki."