Final

2.8K 348 124
                                    

Güneş tam tepe parıldarken kuşlar ritmik bir şekilde ötüşüyordu. Gökyüzü masmavi ve hafif bir rüzgar esiyordu. İnsanlar şen şakrak geziyor, güzel bir güne merhaba diyorlardı.

Kirishima, elindeki kutu ve minik bir çantayla hızlı şekilde insanların arasından geçip yürüyordu. Arada bir saatine bakıyor ve gideceği yere geç kalmamak için biraz daha hızlanıyordu. Birkaç dakika sonra sevgilisi ile olan özel yerlerine gelmişti.

Şehre çok uzak olmayan bir ormanlık alanıydı. Buraya insanlar piknik için gelirlerdi ama, Kirishima ve sevgilisi, kimsenin bulmadığı ve uğramadığı bir yer bulmuşlardı. Geniş bir çimenlik alan ve etrafını düzenli bir şekilde ağaçlar çevreliyordu. Yan tarafta küçük ve şirin bir gölet vardı. Kirishima, burayı çok seviyordu. Sevgilisi ile beraber daha güzel oluyordu.

Tanıdık vücut görüş alanına girdiğinde yavaşlayıp gülümsedi, Kirishima. Her zamanki gibi sinirli bir şekilde kaşlarını çatmış ona bakıyordu. Ağzını açmadan Kirishima konuşmaya başladı.

"Özür dilerim, bunu almak için çok bekledim. Fazlasıyla sıra vardı."

Kirishima, elindeki kutuyu gösterirken yere serilmiş piknik örtüsünde oturan sevgilisinin yanına oturdu. Kutuyu ve minik çantayı nazik bir şekilde bıraktı. Sevgilisinin yanağına öpücük kondurup çekildi. Genç adamın siniri gitmiş, kaşları gevşemişti. Bunu belli etmemek için çok direndi.

"Tamam ama, bir dahakine asla affetmem."

"Tamam tamam."

Kirishima, kıkırdadı. Sevgilisi hep böyle diyordu ve her seferinde affediyordu. Ona asla kıyamazdı.

"Ne aldın?"

"Pasta, yıldönümümüzü kutlamak için."

"Kutlamaları sevmediğimi biliyorsun."

Genç adam, bıkkınca konuştu. Kirishima, sevgilisinin bu tatlı hallerine gülümsedi ve boynuna bir öpücük bıraktı.

"Yapma..."

Mırıltılı bir ses çıkarıp Kirishima'ya döndü.

"Sevgimizi göstermek için böyle şeylere gerek yok. Saf sevgimiz yeter."

Elini kırmızı saçlının yanağına koydu ve gülümsedi. Bakugou, çok nadir gülümserdi ve gülümsemelerinin sebebi hep Kirishima olurdu.

"Seni seviyorum, Katsuki."

"Ben de seni seviyorum, Eijirou."

--

İğrenç bir finalle karşınızdayım. Bunu yazarken bu kadar okunulacağını tahmin etmemiştim, her şey için teşekkür ederim. Kurguyu sonralara doğru batırsam da hala okudunuz, sizi seviyorum.

Bu ilk kiribaku ficim olabilir ama, asla son olmayacak.

Diğer kiribaku ficlerinde görüşmek üzere, kendinize iyi bakın!

toliet cabin ;; kiribakuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin